Czasem trudniej powiedzieć prawdę niż kłamać latami… Ale jeśli nie chcesz budować relacji z ludźmi wokół ciebie na kłamstwach lub zasady moralne nie pozwalają ci kłamać, to i tak musisz mówić prawdę.
Instrukcje
Krok 1
Długo kłamałeś, a teraz pora powiedzieć prawdę? Nie będziesz zazdrosny. Bardzo trudno zdecydować się powiedzieć prawdę, kiedy kłamstwo było jedynym ratunkiem i najbardziej optymalnym rozwiązaniem w każdej sytuacji. Ale jeśli jesteś zmęczony ukrywaniem się i jesteś mentalnie przygotowany, aby otworzyć czyjeś oczy na prawdziwy stan rzeczy, to połowa pracy została już wykonana. Uspokój się i przygotuj na negatywną reakcję rozmówcy: uczciwość czasami przynosi ludziom wiele bólu psychicznego.
Krok 2
Ostra prawda może wywołać nie tylko negatywną reakcję, ale całą burzę emocji. Więc bądź przygotowany na wszystko. Mężczyzna może wdać się w bójkę i zacząć wymachiwać pięściami, kobieta płakać lub wpadać w złość. Nie mów „Uspokój się”, „Przestań płakać”, „Nie denerwuj się” – te słowa rozwścieczą każdego, jeśli osoba jest już podenerwowana. Poczekaj chwile. Nie próbuj mówić czegoś we własnej obronie, człowiek zawsze potrzebuje kilku minut, aby dojść do siebie po szokującej wiadomości. Nadzieja na konstruktywny dialog w tej chwili jest po prostu nierozsądna - nie usłyszą cię, nie dlatego, że nie chcą, ale dlatego, że teraz negatywne emocje wylewają się z krawędzi.
Krok 3
Gdy rozmówca opamięta się, początkowe napięcie opada, można kontynuować rozmowę. Nie musisz naciskać na obolałą kukurydzę i ciągle powtarzać historię swojego oszustwa. Lepiej porozmawiaj o tym, co skłoniło cię do tego. Wyjaśnij okoliczności, które to spowodowały. Nie bez powodu istnieje koncepcja „kłamstwa dla zbawienia”. Następnie wyjaśnij osobie, że pomimo obecnej, wzajemnie nieprzyjemnej sytuacji, nadal jest ci droga, nie zamierzasz go zdradzić ani zerwać z nim związku. Przeproś szczerze za swoje złe postępowanie i staraj się nie krzywdzić już ukochanej osoby.
