Dobroć ma drugie znaczenie – miłosierdzie. To miłość do bliźniego i chęć udzielenia mu w razie potrzeby bezinteresownej pomocy. Jednak dobroć rozciąga się nie tylko na ludzi, ale także na te żywe istoty, które potrzebują ludzkiej pomocy. Ale dlaczego życzliwość staje się dla wielu ludzi niezbędną koniecznością?
Instrukcje
Krok 1
Jeśli uznamy każdą osobę za członka społeczeństwa, a osoba jest po prostu istotą społeczną, która żyje i działa wśród swojego rodzaju, to dobroć pomaga innym ludziom przetrwać. Okazuje się, że społecznie prawa doboru naturalnego nie działają - większość ludzi nie uważa innych za konkurentów o miejsce na słońcu. Co więcej, życzliwi ludzie są zawsze gotowi pomóc komuś, kto ma w tej chwili ciężki okres. Są gotowi przyjść na ratunek i podzielić się z resztą tego, co mają, zwiększając w ten sposób szanse na zachowanie gatunku.
Krok 2
Socjologowie mają tak zwaną teorię „wrodzonej empatii”. Polega na tym, że u normalnego człowieka cierpienie innej osoby lub żywej istoty w pobliżu powoduje cierpienie psychiczne, nie mniej dotkliwe niż fizyczne. Zauważono, że zdrowe dzieci zaczynają płakać i zachowują się niespokojnie, gdy słyszą chore lub głodne dziecko leżące w sąsiedztwie. Dlatego życzliwość w tym przypadku tłumaczy się samolubnym pragnieniem uszczęśliwienia tych, którzy są w pobliżu, abyś sam czuł się jednocześnie komfortowo.
Krok 3
Ale są też przykłady, że życzliwość jest wychowywana w człowieku od dzieciństwa. Jeśli jego rodzice nauczyli go współczucia i miłosierdzia, pokazali to własnym przykładem, to dziecko z reguły dorasta tak samo. Osoba, której te pojęcia były obce od dzieciństwa, może wyrosnąć na zgorzkniałą i okrutną.
Krok 4
Jeśli człowiek sam mógł wybrać, kim powinien być - dobry lub zły, to prawdopodobnie zawsze wybierał to pierwsze. Dla komfortu psychicznego to uczucie jest po prostu konieczne. Gniew i okrucieństwo wyjadają duszę od środka i ją niszczą. Zły człowiek nie ma bliskich i przyjaciół, zmuszony jest komunikować się tylko z tymi, którzy również mają wadliwą duszę.
