Pierwszego września. Dla wszystkich uczniów ten dzień zawsze kojarzy się z nowym etapem życia, niezależnie od roku. A co z pierwszoklasistami! Dla nich to zupełnie nowy niezależny etap.
W pierwszym roku dziecko entuzjastycznie chodzi do szkoły, odrabia pracę domową i cieszy się z nowych odkryć. Ale z reguły ten okres inspiracji kończy się na drugim roku studiów. Obciążenie staje się coraz większe, a jeśli nie podejmiesz działań, możliwe, że dziecko nie będzie w stanie pokonać wszystkich swoich pragnień i będzie miało duże problemy z nauką.
Bardzo często, gdy pojawia się podobna sytuacja, rodzice nie starają się zrozumieć istoty problemu i nie próbują dociec, dlaczego dziecko przestało dobrze się uczyć. To obfituje w skandale, krzyki, kary i oddalenie dziecka od mamy i taty w bardzo ważnych okresach życia.
Zrozumienie powodu, dla którego dziecko przestało sięgać po wiedzę, jest podstawową rzeczą, którą powinni zrobić rodzice.
Przyczyn może być kilka:
- Możliwe, że Twoje dziecko po prostu nie dogaduje się w zespole. Może być dokuczany, zastraszany, a nawet bity. Spróbuj przyjrzeć się bliżej środowisku, możliwe, że przyczyna leży właśnie w tym.
- Zdarzają się sytuacje konfliktowe między nauczycielem a uczniem. W klasach podstawowych, w których nauczyciel uczy większości dyscyplin, problem ten może być fundamentalny, aby zniechęcić do nauki i uczęszczania na zajęcia.
- Jeden z najpoważniejszych powodów leży w podświadomości dziecka. Rodzice, którzy wymagają dobrych ocen, wzorowego zachowania i sukcesu we wszystkim, często dają dziecku możliwość całkowitego odrzucenia negatywnych wyników. W ten sposób uczeń nie może poradzić sobie z myślą, że czegoś nie rozumie, a żeby nie dostać dwójki, po prostu nie pójdzie do szkoły. Później problem ten przechodzi z kategorii rozczarowania ich zdolnościami do całkowitej obojętności na wszystko, co dotyczy nauki.
Istnieją trzy główne powody, dla których dziecko nie czuje się komfortowo w szkole. Zadaniem rodziców jest dowiedzieć się, jaka sytuacja jest najbardziej prawdopodobna w ich sytuacji. W żadnym wypadku nie należy zastraszać dziecka, krzyczeć na niego i wpływać na niego emocjonalnie. Działaj odpowiednio, słuchaj go i pamiętaj, że przez całe życie jesteś najważniejszym przyjacielem i musisz wchodzić we wszystkie sytuacje dziecka i umieć je rozwiązać.
