Wiele osób potępia leniwych. Kiedy jedna osoba pracuje, a druga po prostu leży na kanapie i jest leniwa, jest to denerwujące. Jednak lenistwo nie zawsze jest oznaką niechęci do zrobienia czegoś. Za tym może kryć się choroba, w której pomocy może udzielić tylko specjalista.
Kiedy człowiek zajmuje się biznesem, który sprawia mu przyjemność, ma motywację, cel, plan realizacji planu i samo działanie. Człowiek wykonuje swoją pracę, a następnie patrzy na wynik i jeśli jest z niego zadowolony, mózg uwalnia dopaminę jako nagrodę za wykonaną pracę.
Kiedy lenistwo zaczyna Cię przytłaczać, oznacza to, że coś w Twoich planach nie jest takie, jak byś chciał, a uzyskane wyniki nie zadowalają mózgu. Zaczyna wierzyć, że wykonujesz bezużyteczną pracę i ostatecznie „kładzie” cię na kanapie. I mówisz, że jesteś zbyt leniwy, żeby coś zrobić, chociaż w rzeczywistości masz apatię. A to już jest choroba.
Osoba apatyczna traci żywe uczucia, emocje zanikają. Wszystko, co dzieje się wokół niego, przestaje go interesować. Taka osoba nie martwi się, nie martwi się, nie wykazuje inicjatywy, jest obojętna na siebie i otoczenie, czuje się bezwartościowa i niepotrzebna. Narastające poczucie winy z powodu bezczynności dodatkowo pogarsza nastrój i zniekształca tło emocjonalne, wyczerpuje. Wszelkie perswazje, próby wysilenia się i rozpoczęcia czegoś do niczego nie prowadzą. Wola jest całkowicie stłumiona, a osoba jest gotowa leżeć na kanapie, nie wstając, przez długie dni, a czasem miesiące.
Często apatia towarzyszy depresji i tylko specjalista może z całą pewnością stwierdzić, czy jest to lenistwo, czy początek choroby. Apatia nie jest tak nieszkodliwa, jak niektórym się wydaje.
Konsekwencją tego stanu może być początek rozwoju choroby Alzheimera, chorób neurologicznych, a czasem poważnych chorób mózgu, a nawet rozwój guza.
Ponadto w psychiatrii występują inne chorobliwe stany psychiki, które na pierwszy rzut oka mogą wyglądać jak „lenistwo”. Należą do nich na przykład:
- Abulia to stan, w którym dana osoba nie jest w stanie wykonywać żadnych czynności związanych z wysiłkiem woli: myć się, jeść, brać prysznic, chodzić na spacer, iść do pracy - wszystko to jest dla niego prawie niemożliwe; taki stan graniczny, jak zespół apato-abuliczny, jest rozpatrywany osobno.
- Anhedonia to zaburzenie, dla którego typowy jest stan całkowitego braku radości; samodzielne skorygowanie tego stanu jest prawie niemożliwe, wymaga to odpowiedniej pomocy specjalisty.
- Schizofrenia charakteryzuje się również stopniowo postępującym tłumieniem woli, letargiem, zanikaniem emocji; utrata wszelkiego zainteresowania, postępujące lenistwo może wskazywać na możliwy rozwój tej patologii.
- Choroba afektywna dwubiegunowa (psychoza maniakalno-depresyjna) w postaci monopolarnej, gdy występują tylko epizody depresyjne i nie rejestruje się momentów remisji, euforii i manii.
- Sama depresja kliniczna i jej różne typy, jednak lenistwo nie jest dominującym objawem depresji, objaw ten nigdy nie jest diagnozowany wyłącznie na podstawie tego objawu.
