Zmęczenie w pracy w połączeniu z kolizjami w życiu może skutkować utrzymującą się melancholią i depresją. Brak apetytu, apatia, utrata zainteresowania otoczeniem to tylko niektóre objawy. Aby powrócić do takiej osoby „smak życia”, trzeba zapewnić mu wsparcie.
Instrukcje
Krok 1
Być może twój przyjaciel potrzebuje tylko komunikacji, współczucia, empatii. Spróbuj z nim porozmawiać, zapytaj, co go martwi, jakie perspektywy widzi w swoim życiu. Świetnie, jeśli ma sen, albo pamięta już istniejący. Zachęć osobę, aby zrozumiała i uświadomiła sobie swoje motywy i aspiracje.
Krok 2
Ale musisz zacząć rozpraszać melancholię od realizacji najprostszych, łatwo osiągalnych celów: umyj naczynia, naucz się krótkiego wiersza, rozwiąż prosty problem. Buduj na tym, czym może zainteresować się Twój znajomy. Terapia zajęciowa to jedna z najskuteczniejszych metod radzenia sobie z depresją.
Krok 3
Niech twój przyjaciel posłucha dobrych piosenek. Przypomnij sobie wykonawców, których kochał. Wyjdź z nim na spacer, idź na zakupy. Idźcie razem do kina, teatru, możecie zadzwonić do małej firmy. Dziewczynę można zainspirować kupowaniem pięknych ubrań. Daj jej kwiaty, umów się na romantyczną randkę. Pomóż jej rozwiązać jej problemy.
Krok 4
Zaprezentuj piękny notatnik swojemu przyjacielowi i zasugeruj użycie go jako pamiętnika. Niech tam zapisuje swoje myśli, wrażenia, przeżycia. Może poezja. Dobrze jest też nagrywać cytaty i wypowiedzi wielkich ludzi - taką technikę praktykował L. N. Tołstoj. Jeśli ktoś uwielbia czytać, możesz dać mu książkę, która może go zainspirować. Wybierz utwór afirmujący życie, z ciekawą fabułą i dobrym zakończeniem. Opieraj się na preferencjach znajomego.
Krok 5
Zaangażuj znajomego, który wpadł w smutek, w interesującą aktywność. Może to być sztuka fotografowania, wysadzania koralików, zbierania dużych mozaik, zbierania monet. Kiedy człowiek jest porwany, czuje pod stopami wsparcie. Zaproś znajomego na kemping. Do wyboru pieszo, konno lub np. kajakiem. Podróż może zainspirować wielu.
Krok 6
Jeśli poprzednie metody nie przyniosły pożądanego efektu, spróbuj użyć metody „przez sprzeczność”. Włącz najcięższą i najciemniejszą muzykę, trudne psychologicznie filmy, opowiadaj historie z życia nieszczęśliwych, chorych, kalekich ludzi, pokaż ich fotografie. Może to prowadzić do szoku, ale w końcu osoba musi zrozumieć, że jej problemy są nonsensem w porównaniu z prawdziwymi tragediami. Ludzie bez rąk i nóg wiedzą, jak cieszyć się życiem, a on, stosunkowo zdrowy, silny, wpędza się w ślepy zaułek swoimi ponurymi myślami.
