Tylko ci, którzy postrzegają siebie jako część całości, mogą kochać wszystkich ludzi. Na drodze do tego stoi ego, zrodzone po to, by identyfikować nas ze świata zewnętrznego. Warto przezwyciężyć egoizm, zaakceptować siebie takim, jakim jesteś, a zacznie się niesamowity proces poszerzania wewnętrznego świata, odnajdywania miłości.
Współczesne życie dzieli ludzi według klasy, rasy, poziomu bezpieczeństwa, statusu społecznego i tak dalej. Istnieje wiele konwencji, które uniemożliwiają traktowanie siebie nawzajem jak brata lub siostrę. Wygląda na to, że wszyscy rywalizujemy, uważając innych za bardziej wrogów niż przyjaciół.
Wszyscy ludzie są braćmi
Ktoś lubi tę sytuację, podczas gdy inni starają się żyć inaczej, próbując kochać wszystkich ludzi, niezależnie od czynników obiektywnych i subiektywnych. Ale bardzo trudno jest odnieść sukces, ponieważ ego jest często włączane w pracę świadomości, która dyktuje pewne zasady zachowania w środowisku społecznym.
Aby kochać wszystkich ludzi, musimy zawsze pamiętać, że jesteśmy jednością. Mamy wspólnego twórcę. Nie ma znaczenia, jak to nazwiesz – natura, Bóg, Absolut, Stwórca. Jesteśmy jagodami z tej samej dziedziny i musimy się nie tylko kochać, ale także szanować.
Filozofia Wschodu twierdzi, że wszyscy ludzie są połączeni niewidzialnymi energetyczno-informacyjnymi nitkami. Na głębokim poziomie możemy wyczuć to, co dzieje się w duszy innej osoby, złapać jego myśli.
Od dawna zauważono, że gdyby ktoś w firmie ziewnął, to większość obecnych również zaczęłaby ziewać. Sugeruje to, że między ludźmi istnieje niewidzialny związek. Jak możesz nie kochać tych, z którymi jesteś mocno związany? To tak, jakby nie kochać siebie.
Niechęć do siebie, samoodrzucenie powodują negatywny stosunek do innych
Tylko ten, kto źle siebie traktuje, nie akceptuje siebie takim, jakim jest, wykazuje odrzucenie wobec innych ludzi. Stan wewnętrzny wyraża się w manifestacjach zewnętrznych. Kiedy człowiek zaczyna kochać siebie jako część społeczeństwa, wszechświata, zaczyna rozszerzać się wewnętrznie, pozwalając na miłość bez ram i ograniczeń.
Musisz starać się kochać siebie tak bardzo, że zaczyna się nadmiar miłości. Ale to nie jest samolubna miłość. To miłość własna jako część całości. Z nadmiaru takiej miłości wypłynie strumień czułości i szacunku dla innych, który będzie stale rósł, przynosząc z nim harmonię.
W ten sposób można kochać wszystkich ludzi, niezależnie od płci, rasy, statusu społecznego, grubości portfela i innych czynników. Bardzo prosty algorytm, ale nie tak łatwy do wdrożenia. Ego zrodzone w dzieciństwie zawsze stara się spowolnić proces kumulacji miłości, gdyż chroni samoświadomość człowieka przed połączeniem się z całym światem. Kiedy trochę go poruszysz, możesz poczuć, jak próbuje identyfikować się z innymi ludźmi.
