Lunatykowanie, somnambulizm lub lunatykowanie to rodzaj zaburzenia snu, w którym osoba śpiąca może wstać z łóżka, wykonywać pozornie celowe czynności, a nawet mówić. Osoba cierpiąca na lunatykowanie potrzebuje pomocy, choćby dlatego, że lunatykowanie jest obarczone urazami… Jeśli dziecko chodzi we śnie, nie jest to takie straszne, ale może wynikać z tego, że jego mózg jest w trakcie formowania się. Aby pomóc takiemu dziecku (lub dorosłemu lunatykowi), musisz przestrzegać kilku zasad.
Instrukcje
Krok 1
Podczas ataku lunatykowania można zastosować taki rodzaj leczenia jak nieplanowane przebudzenie. Idź do lunatyka i cicho go obudź. To przerywa cykl lunatykowania. Lub delikatnie odwróć, zanieś do łóżka i włóż do niego.
Krok 2
Nie zawsze, ale może pomóc środek ludowy - mokra szmata przed łóżkiem. Lunatyk opuszcza nogi z łóżka i wstaje zmarznięty i mokry. Z zaskoczenia może się obudzić.
Krok 3
Zazwyczaj lunatykowanie dzieci ustępuje z wiekiem, więc wizyta u lekarza nie jest konieczna. Ale skontaktuj się ze specjalistą, jeśli:
- ataki zdarzają się bardzo często, do dwóch lub trzech razy w ciągu nocy;
- istnieją inne zaburzenia psychiczne;
- występują oznaki niepokoju lub stresu.
Krok 4
Aby zapobiec obrażeniom podczas lunatykowania, upewnij się, że w pomieszczeniu nie ma potencjalnie niebezpiecznych przedmiotów - ostrych, przeszywających, tnących. Zamykaj okna i drzwi na noc i, jeśli to możliwe, wyjdź na schody.
Krok 5
Dla lunatyka ważny jest proces zasypiania. Powinien być spokojny, możesz włączyć muzykę, przeczytać dziecku dobrą bajkę. Przed snem koniecznie zabierz go do toalety.
Krok 6
U dorosłych lunatykowanie może wskazywać na poważne zaburzenia psychiczne. Dlatego pomoc powinna być udzielana wyłącznie wspólnie z lekarzem: - skonsultuj się z psychologiem lub psychoterapeutą. Zaleci łagodne środki uspokajające lub uspokajające, - wspólnie ze specjalistami ustali przyczyny zaburzenia lub lęku i, jeśli to możliwe, popracuje nad ich eliminacją, - unika nadmiernego zmęczenia, bezsenności, ponieważ może to wywołać atak; - u osób starszych lunatykowanie może towarzyszyć demencji starczej. Tutaj potrzebna jest pomoc psychiatry, który przepisze leki psychotropowe. Muszą być brane bez przerwy; - psychoterapia grupowa pomaga przy zaburzeniach snu. Jeśli to możliwe, przypisz osobę cierpiącą na somnambulizm do jednej z tych grup.
