Wydaje się, że zdrada (nie ma znaczenia, duchowa czy fizyczna) nie jest śmiercią ani nawet chorobą, ale powoduje taki ból, że czasem myślisz: „Lepiej, gdyby ta osoba umarła, niż się zmieniła!” Ale co się dzieje z tym, który się zmienił? Czasami sami oszuści sami się wykonują.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim, jeśli wyjątkowo szczerze żałujesz tego, co zrobiłeś i masz przynajmniej pewność, że od teraz dołożysz wszelkich starań, aby nigdy więcej nie zdradzić ukochanej osoby (pod warunkiem, że pozostanie kochany), nie mów o zdradzie ! Zrób wszystko, co możliwe i niemożliwe, aby informacje do niego nie dotarły. Możesz uznać to zatajenie za kłamstwo, ale zbrodnia moralna została już popełniona, będziesz miał dość samokrytyki do końca życia. Z początkowym „utrzymać związek (rodzina, miłość)” nie ma sensu krzywdzić kogoś, kto jest w pobliżu.
Krok 2
Czy udało ci się nie powiedzieć, nie zdradzić, związek jest nienaruszony? Teraz sam zapomnij o tym odcinku. Jest to szczególnie ważne, aby nie pielęgnować poczucia winy, w przeciwnym razie miłość, którą można jeszcze zachować, stanie się dla ciebie torturą. Nie uzasadniając własnej słabości, wyjaśnij sobie, co się stało i wpłyń na przyczyny. Dlaczego podjąłeś ten krok? Jeśli przyczyną jest brak seksu w małżeństwie, porozmawiaj ze swoim partnerem życiowym, skonsultuj się z psychologami seksualnymi. Decydujący był brak uwagi – Twój czyn nie zwiększy uwagi, prawdopodobnie powinieneś pomyśleć o tym, jak zainteresować sobą swojego partnera lub nauczyć go wrażliwości. Pamiętaj o tym, jak i dlaczego skończyłeś razem, ponieważ twoja miłość powstała nie tylko dlatego, że dostałeś kwiaty lub byłeś gotowy na masaż stóp przez kilka dni.
Krok 3
Jeśli nadal trzeba przyznać się do zdrady, zastanów się nad wszystkimi możliwymi konsekwencjami, ponieważ będziesz musiał się martwić w istocie, a nie zdradą. Czy zostaniesz zrozumiany w swoim impulsie i zamiarze utrzymania związku? Jeśli tak, to musisz bardzo ostrożnie, ale zdecydowanie, spowiadać się, wykazując gotowość do urazy i chwilowego ochłodzenia uczuć. Pamiętaj - nawet z najbardziej wyrozumiałym i wyrozumiałym partnerem, ty i tylko ty będziesz miał maksymalną odpowiedzialność za normalizację wspólnego życia. A może mając pewność, że zrozumienie i przebaczenie nie nastąpią, zdecydowałeś się w ten sposób zakończyć związek? W drugim przypadku prawdopodobnie nie przewidujesz żadnych specjalnych doświadczeń z Twojej strony, więc powinieneś pomyśleć o tym, jak nie powtarzać poprzednich błędów w nowym związku.
Krok 4
Pozostaje opcja, że czujesz wyrzuty sumienia, niezależnie od tego, czy twój związek jest uratowany, czy zakończony. Samozadowolenie w tym przypadku będzie przebiegało według schematu akceptacji, który zapewne znasz z książek i seriali: zaprzeczenie, złość, targowanie się, depresja, pokora. Różnica polega na tym, że aby stać się lepszym, musisz zaakceptować nie fatalną diagnozę, ale siebie, więc schemat będzie działał z pewnymi niuansami.
Krok 5
Nie zaprzeczaj temu, co się stało, nie możesz uciec od faktu. Pomyśl o tym jako o sprawdzianie siły woli, którego nie zdałeś, ale otworzyło to również nowe możliwości treningowe.
Krok 6
Nie krytykuj się za bardzo. Jesteś tylko człowiekiem. Rozważ okoliczności, zrozum, że deprecjonowanie siebie nikomu nie pomoże, ale świadomość i szczere wnioski na pewno pomogą.
Krok 7
Na etapie negocjacji pojawi się pokusa, aby obwiniać innych za własną słabość: współmałżonka, kochanka (kochankę), rodziców, przyjaciół … Pomimo tego, że logika wydarzeń zawsze pozwoli ci przenieść część winy na kogoś, nie daj się ponieść emocjom. W przeciwnym razie samousprawiedliwienie zmieni cię w ofiarę okoliczności, gotową do dalszej zmiany, ponieważ jest tylko ofiarą.
Krok 8
Depresja (nie w sensie klinicznym) nie powinna być przedłużana. Z jednej strony jest to ciężka obojętność, z drugiej paradoksalnie emocjonalny odpoczynek. Nie daj się pogrążyć w smutku i poczuciu winy i nie popadaj zbyt długo w obojętność. Wszystko ma rozsądne granice. Poświęć czas na naprawę lub wzmocnienie swojego związku.
Krok 9
Pokora nie oznacza, że możesz ze wszystkiego zrezygnować. Pokora w tym przypadku jest wyjściem na nowy poziom jakości życia. Oszukiwanie to nieudany test, ale przezwyciężenie własnej winy to nowy test, którego nie można oblać. Próbować!
