Duży odsetek kobiet doświadcza problemów psychologicznych w pierwszym roku po porodzie.
Przyczynami mogą być różne aspekty: lęk o życie dziecka, obsesyjne pragnienia i działania, które przerażają samą matkę, agresja wobec domowników, brak wiary w swoje umiejętności jako doskonałej matki, nieumiejętność dzielenia się swoimi problemami, minimalne wsparcie ze strony innych opieka nad dzieckiem, a w rezultacie wyczerpanie sił.
Dzieci najczęściej rodzą się ukochane i długo wyczekiwane, ale fakt ten nie ratuje kobiet przed rozwojem depresji poporodowej. Wstyd za swoje zachowanie i obawa przed otwarciem się na kogokolwiek sprawiają, że młode mamy same walczą z problemem, który staje się główną przyczyną rozwoju depresji.
Istnieje kilka możliwości radzenia sobie z rozwojem trudności psychologicznych. Przede wszystkim powinieneś słuchać wewnętrznego instynktu matki i robić to, co jest najwygodniejsze, a nie podążać za niekończącymi się zaleceniami krewnych. Pozwoli to zaoszczędzić czas i kłopoty. Konieczne jest przyjęcie i proszenie o pomoc bliskich.
Zdecydowanie powinieneś poświęcić swój wolny czas sobie. Jeśli nie ma przeciwwskazań medycznych, lekka aktywność fizyczna pomoże poprawić samopoczucie fizyczne i psychiczne. Częste spacery i aktywna komunikacja z przyjaciółmi złagodzą uczucie samotności. Zmniejszenie ilości substancji drażniących może pomóc w poprawie nastroju. Są to z reguły osoby, które nudzą się radami, miejsca wywołujące negatywność, rzeczy zaśmiecające dom.
Jeśli istnieje potrzeba rozmowy z osobą postronną o stanie umysłu, skontaktowanie się ze specjalistą pomoże sytuacji, nie ma w tym nic wstydliwego. Dbanie o siebie powinno być ważną częścią życia matki. Tylko zdrowa, pełna siły i energii kobieta może wychować pełnoprawną osobowość.
