Zdecydowana większość ludzi kłamie. Nawet jeśli to kłamstwo jest czasami niewinne, nie można już sobie wyobrazić naszego społeczeństwa bez kłamstw. Każda osoba, która kłamie, kieruje się innymi powodami.
Prawie każdy kłamie, aby nie denerwować bliskich, nie ranić przyjaciół, nie tracić uczucia drogich ludzi. Czasami niewinne kłamstwo nie pozwala na wybuch negatywnych emocji między członkami społeczeństwa. Osoba, która w ogóle nie kłamie, może narobić wielu wrogów, a nawet zostać sama. Elementarne zasady dobrych manier, których uczymy się od dzieciństwa, niosą ze sobą pewną chytrość. Udawanie jest koniecznością, gdy traktuje się niektórych z uprzejmością. Osoba, która kłamie kalkulując i celowo rozpowszechnia fałszywe informacje, popełnia podstępne działanie. Jego działania nie tylko szkodzą temu, który został oszukany, ale mogą również obciążyć sumienie kłamcy, chyba że jest to osoba całkowicie zagubiona. Ludzie znacznie częściej rozpoznają kłamstwa, niż sądzą niektórzy kłamcy. Biegnące oczy, częste mruganie, unikanie spojrzenia, nienaturalny głos – to niepełna lista znaków, które zdradzają oszusta. Zatwardziali kłamcy wyrywają się z zaufania przyjaciół i współpracowników Osoba, która kłamie, by wyglądać lepiej w oczach innych, najczęściej jest z siebie niezadowolona, ma niską samoocenę i uważa, że nie jest wystarczająco dobra. Niech doda coś, czego nie ma, ale nie będzie mógł się oszukać. Dla siebie będzie wydawał się jeszcze bardziej żałosny. Często ludzie kłamią ze strachu, aby wydawać się głupimi, słabymi, aby oddać swoje prawdziwe uczucia. Chowają się za kłamstwami jak maską Kłamstwo w pracy jest bardzo powszechne. Czasami trzeba okłamywać klientów, aby najpierw ich zdobyć, a potem je zatrzymać. Ludzie milczą o niesprawiedliwościach, które widzą w miejscu pracy, aby nie stracić pracy. Kłamią, jeśli przepisy w miejscu pracy są zbyt surowe, kłamią o przyczynie, dla której nie mogą iść do pracy. Oszukują i robią uniki, by lepiej wyglądać w oczach przełożonych. Musimy odróżnić „dobre” kłamstwa, które stały się częścią naszej kultury, od ciągłych poważnych kłamstw w imię zysku. Druga jest uzależniająca i może prowadzić do patologicznego oszustwa, a ceną oszustwa jest poczucie własnej wartości. Jeśli nie jesteś gotowy płacić tak drogo, lepiej przestań okłamywać innych i nie angażuj się w samooszukiwanie się już teraz.
