Rodzice są ważni i jedną z najbliższych osób w naszym życiu. Nadchodzi jednak chwila, w której musisz się z nimi rozstać i żyć swoim życiem. Ważne jest, aby oddzielić nie tyle geograficznie, ile emocjonalnie.
Niestety w dzisiejszych czasach coraz więcej młodych ludzi polega na swoich rodzicach, a nie na sobie. Mają nadzieję, że mama i tata poprowadzą ich przez życie do końca, zapewniając stabilność i bezpieczeństwo. Ale to nie może trwać wiecznie. Nadchodzi czas, kiedy człowiek musi sam określić, jak będzie się zachowywał i żył. Na tym etapie wielu po prostu nie może tego znieść i załamuje się, ponieważ trudno im uświadomić sobie, że nikt inny, tylko oni sami nie są odpowiedzialni za swoje życie. Im szybciej „duże dziecko” zrozumie, że dzieciństwo się skończyło, tym lepiej.
Główne oznaki uzależnienia psychicznego od rodziców to:
- silne poczucie winy za jakąkolwiek obrazę matki lub ojca, - nieustanne dążenie do bycia dobrym, - niezrozumienie, że rodzice również mają prawo popełniać błędy,
- bezwzględne posłuszeństwo.
Proces separacji od rodziców nie następuje z dnia na dzień. Człowiek potrzebuje uświadomienia sobie, że jest osobną osobą, która samodzielnie określa swoje życie i przeznaczenie. Główne sposoby przezwyciężenia uzależnienia to:
- Uświadom sobie, że opinia ojca lub matki nie może być ostateczną prawdą;
- nie bój się powiedzieć, czego nie lubisz;
- swobodnie wyrażaj swoją opinię i osąd na temat wszystkiego;
- oddzielić od nich geograficznie;
- ogranicz ich udział w swoim życiu.
Proces oddzielania się od ludzi, którzy Cię urodzili, jest bolesny, jednak efektem będzie poczucie wolności i niezależności.
