Biedni ludzie często potępiają bogatych, zazdroszczą im. Ciągle mówią o tym, dlaczego niektórzy mieli szczęście urodzić się w zamożnych rodzinach, a teraz, nie robiąc nic, mogą sobie pozwolić na dosłownie rozrzucanie pieniędzy. Tacy ludzie sami nie chcą mieć wpływu na ich życie, łatwiej im leżeć na kanapie i myśleć o tym, jak źli są wszyscy, niż zacząć coś robić, tym samym programując się na ubóstwo. Pomagają im w tym tylko cztery czynniki.
Ubóstwo usprawiedliwia nieporządek
Rozejrzyj się wokół siebie, co widzisz. Sofa, przytulna kuchnia, różne rzeczy, choć niezbyt bogate, ale czysty pokój. Albo wokół ciebie jest mieszkanie, które pilnie wymaga naprawy, a jeśli jest w porządku, bardzo rzadko jest w porządku.
Ostatnia kategoria jest zawsze uzasadniona brakiem pieniędzy. Trudno im zrobić nawet proste czyszczenie. Na całym świecie pochodzi z mentalności, w której ubóstwo jest usprawiedliwiane nieporządkiem i chaosem. Tacy ludzie uważają, że są biedni i nieszczęśliwi, co oznacza, że nic nie trzeba zmieniać.
Poczekaj na lepsze czasy
Ciągłe oczekiwanie na lepsze życie to kolejny nawyk, który prowadzi do ubóstwa. Tacy ludzie mogą zachować nową usługę, ale pić ze starych kubków. Planują zacząć go używać po remoncie, po generalnym sprzątaniu lub w poniedziałek, co rozpocznie zupełnie nowe życie. Nie możesz spędzać całego czasu w snach, więc zabierasz sobie prezent. Bieda jest oczywiście straszna, ale jeszcze gorzej – chaos w myślach.
Bój się wydawać na siebie pieniędzy
W swojej książce wykładowca biznesu i psycholog Natalia Grace opowiada o znajomej, która przez 20 lat oszczędzała wszystkie pieniądze na daczy. W tym samym czasie miała 2 córki, które ciągle chodziły w łachmanach i stały się przyczyną wyśmiewania całego podwórka. Dziewczynki obraziły się na matkę i zignorowały jej zakup daczy. Teraz, gdy dorosły, dziewczyny przyznają, że nie mogą na siebie wydać ani grosza.
Odziedziczone myślenie
Najgorszym problemem jest nastawienie biedaka. Zostało ustanowione w dzieciństwie. Kiedy dziecko ciągle widzi potłuczone kubki, bałagan w domu i rodzice oszczędzający pieniądze na deszczowy dzień. Dojrzewszy, zacznie kopiować to zachowanie i będzie chciał żyć tylko w ten sposób i nic więcej. Rzadko kiedy dzieci, widząc wokół siebie biedę, próbują zmienić sytuację. Z reguły działa tu czynnik ubóstwa genetycznego. Pozostałe przypadki stanowią wyjątek od reguły.
