To bardzo rozczarowujące, gdy tylko 5-10 minut uniemożliwiło mi przybycie do pracy na czas. Tak, a ukochana narzeka, że spóźnianie się na spotkania zaczęło się coraz częściej powtarzać. Jaki jest powód? Czy zawsze należy winić dyscyplinę, czy może powodem jest coś innego, poważniejszego?
Nawyk spóźniania się z medycznego punktu widzenia jest sygnałem do pomocy ze strony pewnych części mózgu. Nawiasem mówiąc, to właśnie te strefy odpowiadają za uwagę i zdolność zapamiętywania. Ale jeśli nie eskalujesz sytuacji, możesz znaleźć kilka przyczyn ciągłych opóźnień w sobie i w codziennej rutynie.
Spóźnienie się do pracy: najczęstsze powody
1) Elementarna niespójność. Brak umiejętności szybkiej, dobrze skoordynowanej i produktywnej pracy tkwi u niektórych osób niemal od urodzenia. Ważne sprawy pamiętają w ostatniej chwili, nie mogą nawet znaleźć tego czy tamtego we własnym domu, śpieszą się, zapominają. Krótko mówiąc, prowadzą chaotyczny tryb życia. Ale rozwiązanie problemu jest dość proste. Wystarczy wieczorem odłożyć torbę do pracy i założyć pamiętnik, w którym będziesz mógł zapisywać spotkania, plany i ważne rzeczy.
2) Korki. Powinieneś być przygotowany na prawdopodobieństwo wystąpienia tej lub innej siły wyższej na drodze. Rozwiązaniem problemu jest wyjście z domu nieco wcześniej. W końcu jest to o wiele lepsze niż bieganie na oślep w ostatniej chwili.
3) Makijaż. Dla wielu kobiet znalezienie równowagi między pięknem a punktualnością nie jest łatwym zadaniem. W końcu przed pracą są gotowi godzinami posprzątać! Być może wynika to z faktu, że rano większość ludzi jest nieatrakcyjna, albo jest to po prostu nieumiejętność odpowiedniego przydziału czasu. Fakt pozostaje jednak faktem: każda godzina prostowana i symetrycznie wyeksponowana „strzałka” przybliża taką kobietę do nagany szefowej – w końcu komu się spodoba, gdy pracownik, choć starannie eksponujący swój wygląd, przyjdzie do pracy godzinę później. zaczyna się.
4) Senność. Brak snu jest przyczyną wielu opóźnień. Dlatego powinieneś się nad tym zastanowić: czy naprawdę tak bardzo potrzebne są te wszystkie filmy, oglądanie do późna i siedzenie w sieciach społecznościowych do wczesnych godzin porannych?
Jest tylko jedno wyjście: albo uregulować swój czas wolny na rzecz wysypki, albo ogólnie zrezygnować z pracy. W końcu cierpliwość władz też nie jest nieograniczona. A czasem kierownictwo milczy, nie dlatego, że nie widzi takiego naruszenia dyscypliny albo o tym nie wie - ale tylko dlatego, że ma nadzieję do ostatniej chwili na samodzielną reedukację wiecznie spóźnionego podwładnego.
