Niewątpliwie życzliwość jest najlepszą cechą osobowości. Często jednak szkodzi samemu człowiekowi, zwłaszcza jeśli nie eksponuje swoich granic w relacjach z innymi. W takim przypadku przyda się część zdrowego egoizmu.
Formacja osobowości
Charakter człowieka kształtuje się pod wpływem wielu czynników. Najważniejsze z nich to:
- geny;
- wychowanie;
- środowisko.
Powszechnie wiadomo, że charakter kształtuje się we wczesnym dzieciństwie. Młodzi ludzie, którzy trochę dojrzeli, często zdają sobie sprawę, że nie mają zestawu cech, które by chcieli. Próbują się zmienić, pokazać się w innym świetle. To normalny proces. Tak kształtuje się osobowość.
Społeczeństwo, rodzina, instytucje edukacyjne i wszelkie instytucje społeczne wpajają człowiekowi, że musi być niezwykle pozytywny. Oznacza to całkowitą zgodę na to, co dyktuje środowisko. Jeśli kolega prosi o zastąpienie go w pracy w weekend, odmowę można uznać za niegrzeczną. Jeśli ktoś pożyczył pieniądze, a osoba prosi o ich zwrot, może zostać oskarżony o myślenie tylko o sobie.
Zjawisko to osiąga apogeum w relacjach z rodzicami. Uwielbiają podejmować decyzje za swoje dorosłe dzieci. Argumenty samego dorosłego dziecka mają na nie niewielki wpływ, by nie powiedzieć, że w ogóle nie są dostrzegane. W tym miejscu potrzebna jest wola, aby bronić swojej pozycji, a jednocześnie nie urazić rodziców.
Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z faktu, że rodzice mogą nie zdawać sobie sprawy, że naruszają osobiste granice dzieci. Wydaje im się, że swoimi propozycjami ułatwiają życie. Rzeczywiście, robią to w najlepszych intencjach. Dlatego musisz bardzo ostrożnie bronić swojej opinii.
Rodzaje egoizmu
Egoizm jest zdrowy i niezdrowy. To, do czego musisz dążyć, to pierwsza opcja. Jest to konieczne dla tych, którzy rozpoznają się w następujących okolicznościach:
- niezdolność do odrzucenia próśb innych osób;
- każda osoba ze środowiska może przenieść swoje obowiązki;
- może pożyczać pieniądze i nie zwracać;
- może obrazić i nie prosić o przebaczenie;
- może nie szanować granic, lekceważyć opinii;
- w środowisku są ludzie, którzy wyraźnie manipulują;
- relacje miłosne nie rozwijają się;
- przyjaciele lub współpracownicy mogą wypowiadać drwiny w towarzystwie innych osób.
Zjawiska te wskazują, że dana osoba nie wie, jak określić swoje priorytety. A ludzie wokół nich podświadomie go skanują i używają według własnego uznania. Rozwój zdrowego egoizmu pomoże całkowicie wyeliminować takie zjawiska z życia.
Powody, by stać się samolubnymi
Osoby z powyższymi problemami naprawdę chcą się zmienić. Ale potrzebują silnego pchnięcia. Zazwyczaj życie uczy takich ludzi różnych lekcji, los zasypywał ich próbami. Osoba może przez długi czas nie rozumieć źródła tego, co się dzieje.
Oto 6 powodów, dla których musisz rozwinąć w sobie egoizm:
- Zaakceptowanie własnej wyjątkowości. Musisz zrozumieć, że człowiek jest piękny taki, jaki jest, ze wszystkimi jego wadami i zaletami. Skoro Bóg stworzył go pulchnego, dał krótkie dłonie i wydatny nos, to być może taka osoba była potrzebna na tym świecie. Wcale nie będzie interesujące, jeśli wszyscy ludzie będą mieli ten sam wygląd. Musisz bezwarunkowo zaakceptować swoją naturę i miłość.
- Miłość do siebie. Kochać siebie to pozwalać sobie na pragnienia. Dbaj o siebie, pozwól sobie od czasu do czasu przespać się przez pół dnia, czasem zjedz kilka kawałków ciasta. Załóż wygodne buty zamiast pięknych, od czasu do czasu wydawaj przyzwoite pieniądze, aby spełnić swoje małe pragnienia.
- Zmiany w życiu i przeznaczeniu. Wraz z rozwojem egoizmu manipulatorzy umierają. Pozostaną tylko ci, którzy zaakceptują nowe zasady postępowania ze zmienioną osobą. Zamiast zmarłych pojawią się nowi, ale zostaną z nimi zbudowane normalne, adekwatne relacje bez wzajemnego wykorzystywania.
- Nowe osiągnięcia. Najlepsi karierowicze to zapaleni egoiści. Rozwój zawodowy wymaga pełnej koncentracji na własnych interesach. Menedżerowie zauważają, kim jest każdy pracownik, do czego jest zdolny. Egoista na pewno zostanie zauważony przez swojego szefa.
- Szacunek do innych. Niektórzy ludzie myślą, że mają nad sobą całkowitą kontrolę, w rzeczywistości tak nie jest. Człowiek podlega jedynie kontroli swojego ciała. Ludzie czytają się nawzajem na poziomie podświadomości. Ci, którzy kochają siebie, automatycznie stają się atrakcyjni w oczach innych ludzi.
- Dobre zdrowie i nerwy. Gniew, uraza, agresja - takie emocje przeżywa człowiek, dopóki nie obroni swoich granic i nie pozwoli innym go popychać. Niszczą zdrowie. Ale wraz z rozwojem egoizmu u innych pojawią się negatywne uczucia. Sam człowiek uwalnia swój wewnętrzny świat z ogromnej ilości niepotrzebnych emocji i myśli, chroniąc w ten sposób jego zdrowie i układ nerwowy.
Zmiana nie jest kwestią jednego dnia. Trzeba do nich chodzić systematycznie i regularnie. Decydując się na wyeliminowanie negatywnych zjawisk z życia, nie możesz przestać. Pomoże wewnętrzna siła osoby. Jeśli potrzebny jest trwały rezultat, zdrowy egoizm musi zamienić się w cechę charakteru.
