Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne nazywane jest zaburzeniem psychicznym. Może wystąpić epizodycznie, mieć charakter przewlekły lub postępujący. Przejawia się to pojawieniem się przerażających, obsesyjnych myśli i różnych patologicznych fobii.
Instrukcje
Krok 1
Obsesje dzielą się na dwie kategorie. Pierwsza z nich jest zbliżona do rytuału. Na przykład jesteś przyzwyczajony do plucia przez lewe ramię za każdym razem, gdy myślisz o czymś nieprzyjemnym dla ciebie. I po chwili zauważasz, że masz myśli, że jeśli tego nie spełnisz, to na pewno stanie się coś złego. Druga kategoria ma cechę skupiania myśli wokół jednego konkretnego tematu.
Krok 2
Nie próbuj wypędzić z siebie nieprzyjemnych myśli. Na pewno wrócą ponownie. Przeprogramuj swój umysł. Spróbuj obrócić sytuację na swoją korzyść. Aby to zrobić, częściej myśl o pozytywnych rzeczach, które wydarzyły się w twoim życiu.
Krok 3
Nie wyrzucaj sobie, że myślisz o negatywnych rzeczach. Duża różnica polega na myśleniu o czymś, być może niemoralnym, a nie robieniem tego, a takim czynem.
Krok 4
Nie bój się, że w pewnym momencie możesz się uwolnić i zamienić negatywne myśli w rzeczywistość. Człowiek ma swoją własną skalę wartości moralnych. A jeśli często myślisz o czymś złym, ale jednocześnie naprawdę rozumiesz wszystkie konsekwencje takiego kroku, to prawdopodobieństwo tego negatywnego spełnienia przez ciebie jest znikome.
Krok 5
Pamiętaj, że nie warto poświęcać lat na przezwyciężenie rytualnego nawyku. Jeśli Ci to przeszkadza i źle wpływa na stan układu nerwowego, lepiej poświęcić kilka godzin na rozmowę z psychologiem.
Krok 6
Być może będziesz musiał skorzystać z terapii poznawczo-behawioralnej. Polega na tym, że pacjentowi wyjaśnia się różnicę między uzasadnionym a spowodowanym jego stanem lęków. A potem na przykładzie osoby, która jest dla pacjenta autorytetem, pokazują, jak w takich przypadkach powinna się zachowywać osoba zdrowa.
Krok 7
Jeśli masz depresję lub silny lęk, skontaktuj się z psychoterapeutą, który może pomóc złagodzić Twój stan za pomocą leków. W tym celu stosuje się leki przeciwdepresyjne. A w postaciach przewlekłych - nietypowe leki przeciwpsychotyczne.
