Jak Odróżnić Fobię Społeczną Od Unikającego Zaburzenia Osobowości?

Jak Odróżnić Fobię Społeczną Od Unikającego Zaburzenia Osobowości?
Jak Odróżnić Fobię Społeczną Od Unikającego Zaburzenia Osobowości?

Wideo: Jak Odróżnić Fobię Społeczną Od Unikającego Zaburzenia Osobowości?

Wideo: Jak Odróżnić Fobię Społeczną Od Unikającego Zaburzenia Osobowości?
Wideo: Psychiatria - Zaburzenia osobowości 2024, Kwiecień
Anonim

Jeśli osoba z fobią społeczną zostanie zapytana, dlaczego wychodzi z domu tylko wieczorami lub tylko raz w miesiącu, zacznie opisywać różne sytuacje społeczne, które wydają mu się niebezpieczne i narzekać, że nie wie, jak się odpowiednio zachować. A pacjent z unikającym zaburzeniem osobowości odpowie zwięźle: „Ponieważ jestem okropny i nie chcę być widziany”.

Osobowość unikająca
Osobowość unikająca

Taki pacjent wykorzystuje unikanie fizyczne i poznawcze jako metodę unikania sytuacji, w których zostanie odrzucony i upokorzony. I jest przekonany, że na pewno zostanie odrzucony i upokorzony, bo jego zdaniem na nic lepszego nie zasługuje. Gdy inni ludzie nie wykazują takiego zachowania, pacjent „utwierdza się” myślą, że go odrzucili i upokorzyli w myślach.

Socjofobi cierpi na niedostosowanie społeczne, a osoba z IDD na całą swoją osobowość, nienawidzi tego, jak wygląda, jak myśli i mówi. Jego uogólnione poczucie niższości bierze początek we wczesnym dzieciństwie, definiuje i emocjonalnie zabarwia każdą jego myśl i każde działanie, zniekształcając zewnętrzną rzeczywistość i sprawiając, że widzi nieuniknione zagrożenie w najbardziej nieszkodliwych zachowaniach innych.

Z lękiem społecznym uświadamiasz sobie swoją niezdolność społeczną, brak umiejętności społecznych, próbujesz radzić sobie z objawami i zdobywać brakujące umiejętności.

W unikającym zaburzeniu osobowości jesteś przekonany, że nie masz możliwości powiedzenia i zrobienia czegoś dobrze. Jesteś absolutnie i beznadziejnie pewien, że zawsze i we wszystkim jesteś zły, niekompetentny i zasługujesz na powszechną krytykę i upokorzenie. A jedynym sposobem, aby jakoś odroczyć wykonanie wyroku, który sam wydałeś, jest fizyczne unikanie innych ludzi i poznawcze unikanie myślenia o tym, co naprawdę dzieje się w twojej rzeczywistości.

Osoba z zaburzeniami unikania wchodzi w każdą sytuację życiową z poczuciem zagłady i nieświadomym przekonaniem, że wszystko się dla niej skończy bardzo źle, bez względu na to, jak bardzo się stara, bez względu na to, co robi. Jednocześnie pacjent nie rejestruje ani nie analizuje tych doświadczeń z powodu unikania poznawczego. Tak czy inaczej, przegrywa przed rozpoczęciem gry. Dlatego fobie społeczne wydają się być po prostu niezręczne i nieprzystosowane w komunikacji, a osoby cierpiące na IDD są naprawdę nieadekwatnymi i przerażającymi osobowościami.

Zalecana: