Fobia społeczna to lęk przed komunikacją związany z wyjściem poza „przestrzeń osobistą”. Innymi słowy, osoba cierpiąca na fobię społeczną doświadcza uporczywego, niewytłumaczalnego, na granicy paniki lęku na samą myśl, że będzie musiała znaleźć się w towarzystwie nieznajomych, zrobić coś w ich obecności, porozmawiać z nimi. Taka osoba z reguły rozumie cały bezsens, irracjonalność tych lęków, ale nie może się ich pozbyć. Nawet samo wyjście z domu na ulicę jest dla niego czasem wyczynem. Jak leczyć fobię społeczną?
Instrukcje
Krok 1
Aby wyleczyć tę chorobę, użyj leków zgodnie z zaleceniami lekarza. Leki takie jak antydepresanty, beta-blokery są zwykle pomocne w niektórych sytuacjach, takich jak rozmowa z nieznaną publicznością (wykład, spotkanie itp.). Należy jednak jasno zrozumieć, że po pierwsze mają skutki uboczne, a po drugie eliminują jedynie objawy zjawiska. Nie dotykają przyczyny fobii społecznej.
Krok 2
Niektórzy eksperci zalecają leczenie fobii społecznej na zasadzie „nokania jak klin”. Innymi słowy, uporczywie polecają takie osoby dosłownie "na siłę", zmuszając się do robienia dokładnie tego, co wywołuje u nich strach. Boisz się rozmawiać z nieznajomymi? Oznacza to, że rozmawiasz z nimi tak często, jak to możliwe, pod byle pretekstem lub bez niego.
Krok 3
Czy to straszne znaleźć się w dużej firmie? Zwłaszcza kilka razy dziennie idź do supermarketów, chodź jak najszybciej na koncerty, spektakle, spotkania itp. Prędzej czy później irracjonalny strach zniknie. Ta metoda jest dość kontrowersyjna. W niektórych przypadkach może naprawdę pomóc. Jednak z takim samym prawdopodobieństwem może pogorszyć stan osoby cierpiącej na fobię społeczną.
Krok 4
Użyj tak zwanej terapii behawioralnej. To długa i trudna metoda, ale dość skuteczna. Głównym warunkiem wyleczenia jest pełne zaufanie między pacjentem a psychoterapeutą, ponieważ bardzo ważne jest ustalenie, co spowodowało objawy fobii społecznej. Z tego powodu psychoterapeuta zaplanuje metodę leczenia, do której pacjent musi się bezwzględnie stosować.
Krok 5
W najcięższych przypadkach stosuje się połączenie leczenia farmakologicznego i terapii behawioralnej. Z reguły prowadzi to do pozytywnego wyniku.
