Prawo Yerkesa-Dodsona pokazuje, że motywacja nie zawsze jest korzystna dla efektywnej pracy i może prowadzić do spadku ogólnej wydajności. Dlatego popularne stereotypy dotyczące chęci działania mogą się nie usprawiedliwiać, wpędzając człowieka w ślepy zaułek.
Mit 1: synonimem motywacji jest rozwój
Jeśli porównamy słynną postać Oblomova z pracownikiem, który chce, aby dzień pracy kończył się szybciej, oraz ze studentem, który zapisał się na dodatkowe kursy, można by pomyśleć, że tylko ten drugi ma motywację. Student myśli o swoim wykształceniu io tym, jak pomoże mu ono w rozwoju przyszłej kariery. Jednak Oblomov ma również motywację i chce szybko wrócić do stanu spoczynku, owinięty w przytulny stary szlafrok i położyć się na swojej ulubionej sofie.
Intencja pracownika, który myśli o powrocie do domu, mówi tylko o tym, że chce odpocząć i cieszyć się domowymi wygodami. Dlatego motywacja jest raczej chęcią polepszenia swojego życia w każdy możliwy sposób i poczucia wewnętrznej stabilności. Najważniejsze jest, aby otoczenie było znajome i wygodne, jeśli ktoś chce wyprowadzić osobę ze swojej strefy komfortu.
Mit 2: Najłatwiejszym sposobem na zmotywowanie się jest przebywanie w swojej strefie komfortu
W rzeczywistości motywacja zależy bezpośrednio od poziomu zagrożenia, gdy istnieje bezpośrednie zagrożenie dla stabilności człowieka. Dlatego nie możemy wychodzić z terminów, odkładając pracę i wykonując inne, nawet mniej ciekawe zadania na ostatnią chwilę. I nie chodzi tu o lenistwo, ale o mechanizm zachowania energii, który od urodzenia dominuje w naszej podświadomości.
Mit 3: Przeciętnemu człowiekowi trudno jest ustalić priorytety
Taki stereotyp może jedynie usprawiedliwiać naprawdę nieszczęśliwą osobę. W rzeczywistości każdy z nas codziennie wybiera dla siebie opcję egzystencji, która zaspokaja określone podstawowe potrzeby. Dlatego priorytetem zawsze nie jest to, co ważne, ale to, co jest łatwe do wykonania i znajome, czyli nie wymaga energii. Podświadomość dyktuje łatwiejszy sposób na przetrwanie, a jeśli zadanie nie niesie ze sobą ryzyka, to można je odłożyć na następny dzień lub jeszcze kilka godzin.
Mit 4: zacznij od najtrudniejszych zadań
Takie rady mogą być postrzegane jako kardynalna miara działania tylko wtedy, gdy inne metody motywowania siebie nie działają. Aby zadanie było łatwiejsze i bardziej atrakcyjne dla podświadomości, musisz konkretnie sformułować swoje cele. Dzieląc duży projekt na etapy, człowiek chętniej zabiera się do pracy bez stresu i presji. Nawet jeśli w rzeczywistości projekt jest wciąż duży, podzielony na punkty, wygląda na prostszy.
Mit 5: Sama siła woli może doprowadzić osobę do szczytu sukcesu
Osoba jest w stanie pracować na zużycie, opierając się tylko na swojej sile woli. Jednak za każdym razem wydajność pracy będzie spadać, powodując u pracownika stres, zmęczenie i nienawiść do projektu. Taka przemoc wobec samego siebie prędzej czy później doprowadzi do upadku i całkowitego zniwelowania przeszłych rezultatów. W tej sytuacji radzimy kierować się słynną zasadą 20/80, która została zidentyfikowana przez Pareto i z powodzeniem stosowana w różnych sferach ludzkiego życia.
