„Sumienie jest głosem Boga!” - Tak myślą wierzący. Ateistom trudno jest podać dokładną definicję sumienia. Jedno jest bezsporne: sumienie ma ogromny wpływ na człowieka. Pomaga mu trzymać się od złych uczynków, myśli, pragnień. Każdy sam decyduje: wsłuchać się w jego głos sumienia lub odrzucić go, uważać go za wroga lub przyjaciela.
Dlaczego sumienie jest przyjacielem człowieka
Nie ma doskonałych ludzi. Każda osoba, nawet najbardziej godna, przyzwoita, jest zdolna do potknięcia się, zachowywania się w zły sposób. Jego przewinienie może pozostać niezauważone lub potraktują go protekcjonalnie: mówią, kto jest bez grzechu. A sam winny znajdzie dla siebie wymówki (zmęczony, nerwowy itp.). Ale jego sumienie nie będzie milczeć. Może nie od razu, za jakiś czas, ale przypomni o sobie, pokaże osobie, że się mylił, odpokutuje za winę.
Często to głos sumienia podpowiada ludziom, jak postępować w danej sytuacji. Na przykład, jeśli dana osoba stoi przed trudnym wyborem: popełnić nieuczciwy czyn, który przyniesie realne korzyści, lub odmówić korzyści otrzymanych za taką cenę. Sumienie może oprzeć się pokusie pójścia drogą hańby, zachowania dobrego imienia.
Nic dziwnego, że o przyzwoitej, uczciwej osobie mówią: „Jest sumienny”. A podstępnego, niegodnego charakteryzują słowa: „Nie ma wstydu, nie ma sumienia”.
Sumienie jest rodzajem wskaźnika poziomu moralnego człowieka, jego zdolności do odróżniania dobra od zła, odpowiedzialności za swoje słowa i czyny. Wielu wspaniałych ludzi dyskutowało o tym, jak ważne jest sumienie dla człowieka. Na przykład Lew Tołstoj, odpowiadając na pytanie, jakie dwa życzenia uczyniłyby go naprawdę szczęśliwym, powiedział: „Być użytecznym i mieć czyste sumienie”.
Kiedy sumienie może stać się wrogiem?
Ludzie znają wyrażenia: „dręczą ich wyrzuty sumienia”, „męczy sumienie”. Oznacza to, że człowiek doświadcza cierpienia moralnego, wstydu z powodu jakiegoś niegodnego czynu. Wydaje się, że nie ma w tym nic złego. Wręcz przeciwnie, taka skrucha przemawia na jego korzyść, ponieważ osoba bezwstydna, bez serca nie będzie się martwić.
Jednak jest wielu wrażliwych ludzi o podwyższonym poczuciu odpowiedzialności, którzy potrafią zrównać każdy błąd z tragedią. Bardzo często martwią się o drobiazgi, obwiniają się, doświadczają silnych wyrzutów sumienia nawet w tych przypadkach, gdy ich wina jest bardzo nieznaczna (a czasami zupełnie nieobecna). Może to spowodować wielką szkodę dla zdrowia, ponieważ ciągłe napięcie nerwowe nie mija bez pozostawienia śladu.
Ponadto tacy nadmiernie sumienni ludzie często łatwo ulegają cudzym sugestiom i wpływom.
Dlatego konieczne jest wsłuchanie się w głos sumienia, ale nie zapominaj o zdrowym rozsądku.
