Okres dojrzewania to najtrudniejszy i najbardziej kontrowersyjny okres w życiu każdego człowieka. Dziecko dopiero zaczyna zdawać sobie sprawę, że nie jest małe, a rodzice patrzą na niego jak na dużego dorosłego.
Rzeczywiście, prawie wszyscy rodzice szaleńczo boją się tego okresu w życiu swoich dzieci, ponieważ pamiętają siebie i już mentalnie przygotowują się na wiele problemów. W rzeczywistości dzieci w tym czasie są jeszcze bardziej zaniepokojone. Więc jaki rodzaj psychologii kryje się w nastolatkach?
Niektórzy psychologowie nazywają ten okres dorastaniem, kiedy osoba przechodzi etap swojego rozwoju psychicznego i fizycznego od dzieciństwa do okresu dojrzewania. Uważa się, że ten okres u dzieci trwa od około dziesięciu do piętnastu lat. Ale czasami, w zależności od indywidualnych cech dziecka, może wystąpić wcześniej niż dziesięć lat i znacznie później. Dlaczego okres dojrzewania zajmuje tak dużo miejsca w psychologii rozwojowej i dlaczego okres dojrzewania jest najpoważniejszym kryzysem wieku?
Po pierwsze dlatego, że właśnie w tym wieku dziecko podlega wielu zewnętrznym zmianom związanym z fizjologią człowieka. Innymi słowy, dziecko zaczyna dojrzewać w wieku 13-14 lat. A to, jak wiemy, jest bardzo ważnym składnikiem ludzkiego ciała.
Po drugie, dziecko zmienia się nie tylko fizycznie i hormonalnie, ale także psychicznie. Jego świadomość, myślenie się zmienia i wszystkie „kłopoty” nastolatków z tego. Bardzo trudno jest im zrozumieć, co się z nimi dzieje i często ten bunt się pojawia.
Jak zaczyna się ten złożony i wieloaspektowy okres? Przede wszystkim w tym wieku zaczyna się wytwarzać wiele różnych hormonów. Pobudzają rozwój wielu układów w ciele dziecka, rozwijają mózg, mięśnie i kości. W okresie dojrzewania wzrasta samoocena dziecka, dochodzi do wniosku, że jest on osobą jak wszyscy inni członkowie społeczeństwa. Oczywiście każdy chce, zarówno rodzice, jak i nauczyciele, a także same dzieci, aby okres dojrzewania zawsze kończył się dobrze i korzystnie dla samoświadomości dziecka.
