Adekwatność to zachowanie, które jest zrozumiałe i nie budzi żadnych pytań ze strony innych. Ale adekwatność jest nie tylko cechą normalnego zachowania. To słowo oznacza również wiele różnych zjawisk.
W psychologii adekwatność to stopień, w jakim zachowanie danej osoby odpowiada pewnym wzorom i wzorom zachowań. Jeśli społeczeństwo ma jeść, kładzenie talerza na stole i jednoczesne siedzenie na krześle jest normą. Ale osoba, która bez powodu, bez powodu siada na skraju stołu i stawia nogi na krześle, łamie przyjęte schematy. Takie zachowanie jest już poza zakresem adekwatności i jest uważane za nieodpowiednie.
Oczywiście nie wszystko jest takie proste. W zachowaniu ludzi nie zawsze da się jednoznacznie odróżnić model, za którym należy się kierować. I właśnie z tego powodu nie można z całą pewnością stwierdzić, że to czy tamto zachowanie będzie odpowiednie, czy nie. Adekwatność, co dziwne, jest pojęciem w dużej mierze subiektywnym. W końcu, jeśli ktoś postawi się w sposób, który uważasz za słuszny, wcale nie oznacza to, że inni ludzie uznają jego zachowanie za adekwatne.
Co ciekawe, termin adekwatność jest obecny nie tylko w psychologii i filozofii, ale także w matematyce i rachunku prawdopodobieństwa. Istota zjawiska jest tutaj podobna – adekwatny wynik to taki, który nie wykracza poza ramy znanego schematu lub teorii. Na przykład, jeśli w wyniku doświadczenia lub rozwiązania twierdzenia udowodniona zostanie poprawność pierwotnego osądu, wynik można uznać za adekwatny. Ale w przypadku uzyskania wyników sprzecznych z pierwotną teorią, ich adekwatność jest kwestionowana. Nawiasem mówiąc, wcale nie oznacza to, że wynik jest błędny, a eksperymenty zostały przeprowadzone nieprawidłowo. W naukach ścisłych wynik negatywny z punktu widzenia adekwatności doświadczenia jest również uzasadniony i ma prawo istnieć. Często jest to nieadekwatny wynik, który skłania naukowców do przemyślenia i zrewidowania podstaw ich pierwotnych badań.
Współczesny świat zmienia się tak szybko, że pojęcie adekwatności przestało być uważane za całkowicie normalne. Młodzi ludzie, a nawet starsi, coraz bardziej starają się wyróżnić z tłumu, udowadniając światu i sobie, że są zdolni do więcej. Jest przerwa w standardowym szablonie, protest przeciwko jednolitości i rewizja własnej adekwatności. Dziś niewłaściwe zachowanie może nie tylko stać się honorowe, ale także stać się swego rodzaju symbolem wolności i równości.
