Współczucie to umiejętność wczuwania się w cudzy ból, kłopoty i nieszczęścia. Osoba obdarzona współczuciem jest z natury empatyczna i delikatna.
Coraz częściej słyszy się to stwierdzenie: współczucie jest niepotrzebnym anachronizmem. Podobno tylko uniemożliwia osobie osiągnięcie sukcesu w życiu, odwracając jego uwagę od osiągnięcia zamierzonego celu. W końcu każdy dla siebie. Ktoś ma więcej szczęścia, ktoś mniej. A dziś, w dobie ostrej rywalizacji i wiecznego pośpiechu, po prostu nie ma czasu i powodów do żalu, współczucia. Jednocześnie czasami przytaczany jest słynny cytat ze sztuki „Na dole” M. Gorkiego, w którym mówi się, że litość poniża człowieka. Ale czy tak jest? W końcu współczucie jest tym, co odróżnia człowieka od zwierzęcia. Prawa natury są nieubłagane: nie ma miejsca dla słabego, chorego, kalekiego stworzenia, szybko umiera, stając się ofiarą drapieżników lub ofiarą własnych braci. Wśród zwierząt zdarzają się również przypadki współczucia, ale jest to raczej wyjątek niż reguła. Ale normalny człowiek nie opuści kogoś, kto potrzebuje pomocy w tarapatach. Co więcej, nie wykończy go, wykorzystując słabość lub bezradność. Po prostu dlatego, że jego ludzka natura na to nie pozwala. Ten, kto jest zdolny do współczucia, nie będzie podłościł ani wobec innych ludzi, ani nawet wobec zwierząt. Co więcej, nie pójdzie ścieżką przestępczą. Oczywiście są wyjątki, ale niezwykle rzadkie. Przykłady przeciwne - kiedy okrutni, bezduszni ludzie, zaczynając od tortur szczeniąt i kociąt, potem stali się najgroźniejszymi zabójcami-maniakami, niestety jest ich mnóstwo. Często zdarza się, że gdy na człowieka spada wielki smutek lub cała masa problemów, czuje się głęboko nieszczęśliwy, wydaje mu się, że nadeszła nieprzenikniona „czarna smuga”. W takiej sytuacji współczucie drugiej osoby może mu bardzo pomóc: ciepłe słowa współczucia lub wsparcia, oferta pomocy. Trudno przecenić ich znaczenie. I rzeczywiście, z całym szacunkiem dla wielkiego klasyka literatury rosyjskiej, nie ma tu nic upokarzającego. Wyobraź sobie, jak wyglądałoby społeczeństwo, gdyby składało się wyłącznie z ludzi pozbawionych współczucia, niezdolnych do podania pomocnej dłoni osobie w kłopotach lub po prostu do powiedzenia jej miłych słów. Wrażenie jest po prostu przerażające. Nie byłoby wygodnie znaleźć się wśród takich przedmiotów. Dlatego przyjmij za aksjomat, że współczucie jest jedną z najważniejszych i najcenniejszych ludzkich cech. I staraj się nie być obojętnym na czyjś smutek, kłopoty. W końcu jesteście ludźmi.
