Zmysły to jedna z funkcji socjotechnicznych wchodzących w skład socjotypu. Po raz pierwszy Carl Gustav Jung opisał sensorykę jako funkcję socjoniczną. W socjonice „sensoryczny” to osoba, w której typie socjotechnicznym sensoryka jest wiodącą, silną stroną.
W tłumaczeniu z łaciny „sensoryka” oznacza „percepcję”. Percepcja odbywa się poprzez zmysły. W psychologii i fizjologii „zmysłowy” oznacza „dany w doznaniach”. Doznania odbieramy poprzez wzrok, słuch, węch, równowagę, dotyk, wrażliwość z mięśni, skóry i narządów wewnętrznych itp.
Zmysły to jedna z czterech funkcji społecznych. Wraz z intuicją jest to funkcja irracjonalna. W typologii K. G. Wrażenie Junga nazywa się doznaniem.
Cechą charakterystyczną wyczuwania jest to, że interakcja ze światem z punktu widzenia tej funkcji jest zbudowana na płaszczyźnie materialnej. Osoba typu sensorycznego koncentruje się na wszystkim, co dotyczy wrażeń odbieranych przez zmysły, a także na działaniach fizycznych.
Świat zmysłów to świat konkretnych obiektów, bezpośrednio postrzeganych za pomocą zmysłów i podatnych na działanie motoryczno-ruchowe (obiekty te, wraz z obiektami otaczającego świata, obejmują również ciało ludzkie).
Sensoryczny to osoba materii i wszystko, co jest z nią bezpośrednio lub pośrednio związane.
Cechy charakterystyczne sensoryki:
- Czujniki nie mogą długo się kłócić, myśleć o czymś, porządkować swoje stany, wisiać w nich, być w niepewności.
- Zmysły to osoba działająca w tej samej mierze, co osoba doznań.
- Jeśli osoba wyczuwająca nie widzi konkretnego praktycznego wyjścia ze swojej działalności, szybko traci nią zainteresowanie.
- Czujniki z reguły są dobrze zorientowane w przestrzeni, rzadko tracą kierunek.
Jeśli osoba odczuwająca musi działać w świecie idei (np. planować swoje działania, wyznaczać cele i wybierać sposoby ich osiągnięcia, rozumieć swoje uczucia lub uczucia innych ludzi), to brak materiału rekompensuje wytrwałość, celowość, specyficzność w wyznaczaniu zadań, jasność w zrozumieniu własnych aktualnych pragnień, wizja tego, jaki praktyczny efekt przyniosą jego działania.
Sensoryka w socjonice, jak każda inna funkcja socjonika, może być introwertyczna (biała) i ekstrawertyczna (czarna).
Introwertyczne odczuwanie to odczuwanie wewnętrznych doznań cielesnych. Dumas, Gabin, Stirlitz, Hugo należą do typów białosensorycznych w socjonice.
Wyczuwanie ekstrawertyczne to wyczuwanie działania, ruchu fizycznego, aktywnej ekspansywnej asymilacji środowiska. Typy czarnosensoryczne w socjonice to Żukow, Maksym Gorki, Dreiser, Napoleon.
