Obojętność to stan apatii, brak zainteresowania tym, co dzieje się wokół, brak pragnienia czegokolwiek. Jednocześnie następuje spadek aktywności wolicjonalnej, brak jakichkolwiek zewnętrznych emocji.
Instrukcje
Krok 1
Obojętność często pojawia się po silnym napięciu nerwowym, stresie. Osoba obojętna nie chce nic robić, nawet wszelkie działania mające na celu zmniejszenie stresu wydają mu się bez znaczenia. W tym przypadku obojętność działa jako reakcja ochronna organizmu przed nadmiernym zużyciem energii psychicznej, niebezpiecznym dla zdrowia wyczerpaniem nerwowym. Jednocześnie stan obojętności jest niekorzystny, dlatego wskazane jest jak najszybsze wydostanie się z niego.
Krok 2
Pomimo tego, że obojętność ratuje człowieka przed wyczerpaniem nerwowym, długi pobyt w tym stanie jest destrukcyjny. Człowiek zatrzymuje się w rozwoju, nie wyznacza celów i nie robi nic, aby je osiągnąć, stopniowo się degradując. Czasami apatia ustępuje samoistnie po odpoczynku układu nerwowego. Czasami człowiek musi pokonać samego siebie. Jeżeli obojętność jest wynikiem stresu związanego z problemami w pracy, traci się zainteresowanie zawodem, pokonywaniem trudności w pracy. Stopniowo, jeśli apatia nie zostanie przezwyciężona, problem przeradza się w prawdziwy kryzys.
Krok 3
Obojętność zwykle leczy się odpoczynkiem. Człowiek usuwa się z problemów w pracy, wyłącza telefon, śpi i je. Potem, po kilku dniach takiego bezczynności, na pewno znajdzie się niedokończony interes, żal zmarnowanych wysiłków, nerwów i czasu, intuicja podpowiada opcje rozwiązania problemu. A osoba znów czuje się zmotywowana do dalszej aktywności zawodowej.
Krok 4
W niektórych przypadkach, dopóki obojętność nie przekształci się w długotrwałą depresję, musisz zmuszać się do odrabiania przynajmniej codziennej pracy domowej. Następnie, pokonując wewnętrzny opór, zmuś się do bycia po prostu obecnym w pracy. Co więcej, osoba automatycznie zaczyna wykonywać swoje zwykłe czynności, angażuje się w żywy proces pracy, wykazuje coraz większe zainteresowanie otaczającym go światem, wracając do poprzedniego aktywnego życia.
