Droga do sukcesu nigdy nie jest łatwa. Przed wejściem na górę będziesz musiał kilka razy upaść. Radzenie sobie z niepowodzeniami i pokonywaniem przeszkód wymaga cierpliwości i odwagi. Będziemy musieli ciężko pracować. Ale wyniki są tego warte. I jest kilka historii, które są tego doskonałym potwierdzeniem.
Najsłynniejszy stolarz
25 maja 1977 roku ukazał się film Gwiezdne wojny George'a Lucasa. Harrison Ford zagrał jedną z głównych postaci. Aby uzyskać gwiazdorską rolę, wspaniały aktor musiał znosić upokorzenia ze strony reżyserów przez prawie 10 lat.
Harrison Ford przez 2 lata próbował podbić Hollywood. Ale dyrektorzy go nie zauważyli. Marzenie o karierze aktorskiej prawie całkowicie zniknęło, gdy Harrison Ford został nazwany „nieodpowiednim”.
Harrison postanowił porzucić karierę aktorską i został stolarzem. Pracował dla nich przez kolejne 8 lat. Mimo to nie zrezygnował całkowicie z filmowania. Nadal uczęszczał na pokazy, otrzymywał role epizodyczne. Często słyszałem od ekipy filmowej, że w ogóle nie nadawał się do głównych ról.
Harrison dostał swoją główną rolę… robiąc fałszywą podłogę w biurze Francisa Coppoli. To tam wpadł na niego George Lucas.
Harrison zagrał wcześniej w Graffiti, wyreżyserowanym przez Lucasa. Ale George do swojego nowego filmu „Gwiezdne wojny” szukał zupełnie innych aktorów. I nie planowałem zabierać tych, którzy zagrali w "Graffiti". Zrobił jednak wyjątek dla Forda. Tak pojawił się Han Solo Harrisona Forda. A po chwili widzowie zobaczyli naszego bohatera w postaci Indiany Jonesa.
Walka o sukces
Film „Rocky” był dla Sylvestra Stallone przełomem. Aby osiągnąć spektakularny sukces, aktor musiał przejść bardzo trudną ścieżkę.
Do 24 roku życia chodził po prawie wszystkich studiach filmowych w Nowym Jorku. Każde studio odwiedzał 5-6 razy. I był ciągle wyrzucany. Powodem, dla którego Sylvester nie mógł objąć głównej roli, był nietypowy wygląd i wada wymowy.
Jeśli grał w filmach, to w tłumie. Równolegle pracował jako sprzątacz klatek w zoo.
Pewnego dnia siedząc w bibliotece zobaczył książkę - biografię Edgara Poe. Po przeczytaniu Sylvester postanowił zostać pisarzem. Zaczął pisać scenariusze. Ale nikt ich nie kupił. Aby sprzedać 1 skrypt za 100 dolarów, Sylvester pisał nieprzerwanie przez kilka miesięcy. Ale to nie doprowadziło do sukcesu. Poniższe skrypty nadal nikomu nie przydały się.
Nie było nawet pieniędzy na opłacenie czynszu. Dlatego sprzedał biżuterię swojej żony. Zrobił to potajemnie, dlatego małżeństwo w końcu się rozpadło. Ale to też nie pomogło. Musiałem więc sprzedać mojego ukochanego psa. Jak powiedział Sylvester, tak bardzo kochał psa, że w tym momencie nawet płakał.
Sylvester wpadł w poważną depresję. Kiedyś, aby się jakoś odprężyć, poszedł na mecz bokserski. A po 2 dniach napisał scenariusz do filmu „Rocky” i sprzedał go za 25 tysięcy dolarów. Jak myślisz, co zrobił potem? Zgadza się, kupiłem psa. Wydałem na to 15 tysięcy dolarów. Nawiasem mówiąc, w filmie Sylvester zagrał ze swoim ulubionym.
Film odniósł ogromny sukces. I od tego momentu kariera Sylvestra Stallone nabrała rozpędu.
Przyjaźń z lustrem
Nic w dzieciństwie nie zapowiadało, że Jim Carrey zostanie odnoszącym sukcesy i sławnym aktorem. Jego rodzina nie była bogata. A sam Jim nieustannie cierpiał z powodu lęków. Jego rodzice byli nałogowymi palaczami i Jim bał się, że umrą. Strach był tak silny, że kiedy widział swoich rodziców palących, często zamykał się w łazience i płakał.
Jim nie miał przyjaciół. Prawie cały wolny czas spędzał w swoim pokoju przed lustrem. Jim uwielbiał robić miny, robić miny. W wieku 10 lat po mistrzowsku opanował swoją twarz. Po pewnym czasie Jim napisał list w programie Carol Burnett, w którym poprosił o możliwość zaprezentowania swoich komediowych kotletów. Ale został odrzucony.
A potem mój ojciec stracił pracę. Jim musiał rzucić szkołę i znaleźć pracę. Ale sytuacja finansowa rodziny nie uległa poprawie. Najpierw stracili dom i zamieszkali w kamperze. A potem zgubili furgonetkę. Przez pewien czas w namiocie mieszkała 6-osobowa rodzina.
Mimo to starał się nie tracić serca. Był zabawnym i żywym facetem.
Kiedy miał 16 lat, Jim odważył się wejść na scenę. Tak odbył się jego pierwszy występ jako komik. Okazało się to porażką. Ale jak to mogło powstrzymać Jima? Nadal występował.
Kilka miesięcy później upartego faceta zauważył impresario Rodney Dangerfield. Zorganizował wycieczkę dla młodego komika. Dzięki temu Jim najpierw dostał się do teatru komediowego, a potem całkowicie stał się sławny. Film „Ace Ventura. Poszukiwanie zwierząt domowych”. Jeszcze większą sławę przyniósł film „Maska”.
Ani bliscy ludzie, ani tylko znajomi nie widzieli, że Jim był w poważnej depresji. Jest przyzwyczajony do trzymania w sobie wszystkich negatywnych emocji. A wygłupy przed lustrem właśnie mu w tym pomogły. Wciąż stara się z humorem przypominać sobie wszystkie minione przeciwności losu. Ale od czasu do czasu w wywiadach przemykają smutne notatki i staje się jasne, że dzieciństwo Jima nie było szczęśliwe.
