Wspomnienia mogą być wstrząsające. Niektóre z nich mogą być tak toksyczne, że nie goją się z czasem: aby zrzucić ten ciężar z ramion, człowiek musi zwrócić się do siebie.
Instrukcje
Krok 1
Nie ma potrzeby, aby próbować wymazać swoją przeszłość: to jest twoje cenne doświadczenie, lekcja twojego życia. Zaczynając od czystej karty, ryzykujesz powtórzenie popełnionych błędów. Ale ciągłe powracanie do przeszłości to niebezpieczna pułapka. Nie możesz teraz zmienić niczego, co ci się przydarzyło lub co zostało zrobione przez ciebie, ale możesz wyciągnąć z tego jak najwięcej dla siebie – i iść dalej.
Krok 2
Niech „przemyśl” będzie słowem kluczowym. Kiedy reżyser robi film na podstawie książki i stawia akcenty w zupełnie inny sposób niż przyzwyczajeni czytelnicy, nazywa się to przemyśleniem. Wspomnienia, których nie możesz puścić, to książka, którą zawsze czytasz w ten sam sposób. Poproś zupełnie obcych ludzi, aby wysłuchali twojej historii; zgłaszaj tylko zdarzenia, nie podając żadnej oceny emocjonalnej. Prawdopodobnie będziesz zaskoczony, jak inaczej możesz spojrzeć na to, co się wydarzyło.
Krok 3
Zwolnij się z odpowiedzialności za innych ludzi, ale pozwól, aby pociągano cię do odpowiedzialności za swoje decyzje. Twoje czyny, nawet te, które wydają się błędne, są twoją odpowiedzialnością i nie musisz nikomu być zawsze słusznym, zawsze doskonałym, zawsze wygodnym, zawsze uległym. Zrobiwszy wszystko, co wydaje ci się wystarczające, aby zadośćuczynić, zwolnij się z odpowiedzialności za działania drugiej strony i nie dręcz się tym: czy spotkać się z tobą w połowie drogi, czy pozostać przy swojej urazie, to decyzja drugiej osoby, która zrobi się.
Krok 4
Kup sobie osobny notebook, pamięć flash, konto internetowe - coś wygodnego i autonomicznego - i umieść tam wszystko, co Cię martwi i denerwuje. Stare zdjęcia, korespondencja, twoje myśli i dialogi, które mówisz sobie, gdy wracasz do przeszłości – wszystko, co cię wciąga. Jedno miejsce oddzielone od ciebie, które przechowuje twoją przeszłość. Nie zaglądaj tam niepotrzebnie - minie dużo czasu, zanim ten zakątek przestanie budzić w Tobie silne emocje. Zapisz, jak zmieni się Twoje nastawienie z czasem: to ciekawe doświadczenie, które przypomni Ci, że wszystko płynie i wszystko się zmienia.
Krok 5
Niech swędzenie minie, rany skleją się i zagoją: bez względu na to, co się z tobą stanie, nie możesz dalej krwawić i tym samym usprawiedliwiać swoich niepowodzeń i słabości. Może się okazać, że celowo udajesz się do miejsc, które przywołują w tobie wspomnienia, słuchając związanej z tym muzyki – a co więcej, nawet nie zatrzymując myśli o przeszłości. Oczywiście robienie czegoś dokładnie odwrotnego i podporządkowywanie sobie życia tak, aby nie napotkać niczego, co przywołuje wspomnienia, też nie wchodzi w grę: ale w momencie, gdy w głowie pojawia się myśl o przeszłości – wysiłkiem woli, której potrzebujesz radzić sobie ze swędzeniem i być rozproszonym. Pojawią się nowi ludzie, nowe wydarzenia, nowe wspomnienia – emocje ustąpią, a pewnego dnia poczujesz, że zaakceptowałeś przeszłość i odpuściłeś ją.
