Wszyscy podlegają kryzysowi wieku średniego. Wiąże się z przewartościowaniem wartości życiowych, celów, znaczeń. Psychologowie twierdzą, że nie należy bać się kryzysu. Choćby dlatego, że jak każdy inny kryzys minie. Ale jak przetrwać kryzys wieku średniego przy jak najmniejszych stratach?
Instrukcje
Krok 1
Nie oglądaj się za siebie i nie licz przeżytych lat. Czujesz stagnację w swoim codziennym życiu? Powinieneś nauczyć się czegoś nowego: grać w tenisa, prowadzić samochód, jeść orientalne potrawy pałeczkami. Na koniec zajmij się malowaniem lub śpiewem operowym. Na przykład w Europie wiele osób, które dożyło emerytury, podejmuje studia i studiuje na uniwersytetach, aby wreszcie opanować wymarzony zawód. Idź naprzód – to jedyny słuszny program antykryzysowy.
Krok 2
Nie odkładaj swoich pragnień i marzeń na później. Nie trzeba się przekonywać: dzieci dorosną, wtedy zacznę chodzić na siłownię; początkowo zarobię na mieszkanie, a potem pojadę na odpoczynek na Wyspach Kanaryjskich. Zespół opóźnionego życia to bardzo przerażająca rzecz! To on może dla ciebie przerodzić się w straszny kryzys, gdy poczucie, że najlepsze lata zostały zmarnowane, nie odchodzi ani na chwilę. Niewykorzystane możliwości sprawią, że będziesz żałować minionych lat przy zepsutym dole. Uświadom sobie, o czym marzyłeś od tak dawna. Naucz się tańczyć, skakać ze spadochronem, relaksować się w egzotycznych krajach. Spełnione pragnienia bardzo Cię zachwycą i rozweselą.
Krok 3
Nie dopuszczaj do żadnych negatywnych myśli o starości i chorobie. Pomyśl najpierw o swoim zdrowiu. Prowadź aktywny tryb życia, rezygnując ze złych nawyków. W końcu musisz być gotowy, aby oprzeć się starości. Uprawiaj sport. Może brzmi to banalnie, ale ma ogromne, głębokie znaczenie. Pokonując bezwładność i radując się z małych zwycięstw nad własnym ciałem, smutne myśli ustąpią. Przetrwanie kryzysu wieku średniego jest możliwe bez strat! Żyj na co dzień, doceniaj każdą chwilę swojego życia. Zadbaj o jakość swojego życia i siebie, a wtedy żaden kryzys nie zabierze Cię w niewolę.
