Kiedy człowiek przechodzi z młodego wieku do dojrzałego, rozpoczyna etap „ponownej oceny wartości”. Wielu mężczyzn skrupulatnie analizuje swoje osiągnięcia, zgodność z młodzieńczymi celami i marzeniami, często popadając w rozczarowanie. Wiele kobiet martwi się, że nie są już tak piękne, smukłe jak kiedyś. Do tego często dodaje się tak zwany „syndrom pustego gniazda”, gdy dorosłe dzieci opuszczają dom rodzinny. Rezultatem jest znany kryzys wieku średniego. Jakie są jego główne cechy?
Oznaki kryzysu wieku średniego u mężczyzn
Niektórzy mężczyźni stają się zirytowani, nerwowi, wybredni. Często są zdradzeni obiektywizmem, mogą przez drobiazg upaść z lekkomyślnością na swoich bliskich i przyjaciół.
Mogą jednak również stać się apatyczne, obojętne na wszystko, co ich otacza. Często stają się leniwi.
Nierzadko zdarza się również, że mężczyźni, którzy w kryzysie wieku średniego mają obsesję na punkcie własnej porażki, braku spełnienia, zmieniają pracę bez wyraźnego powodu, szukają nowego hobby, zaczynają robić zupełnie nowe interesy (nawet takie, w których wcześniej nie wykazywali najmniejszego zainteresowania).
Na przykład przekonany „technicy” może spróbować swoich sił w malarstwie, literaturze, a wybitny humanista może zacząć robić domowe meble.
Mężczyzna może też nagle zaangażować się w turystykę ekstremalną, niebezpieczne sporty, skoki ze spadochronem czy lotniarstwo. Choć nie tak dawno wypowiadał się negatywnie o takich zajęciach i potępiał ludzi, którzy jego zdaniem na próżno ryzykują życie.
Czasami człowiek (jeśli pozwalają na to finanse) kupuje drogi samochód, mimo że nie było takiej potrzeby. To znak, że chce wrócić mentalnie do młodości, kiedy wielu marzy o takich przejęciach!
W przypadkach, gdy mężczyzna przechodzi przez bardzo trudny kryzys wieku średniego, może to zrobić, aby całkowicie zmienić całe swoje życie. Na przykład opuszczenie rodziny, przeprowadzka do nowego miejsca zamieszkania, zaciągnięcie się do pracy rotacyjnej lub na wyprawę tylko po to, by być z dala od domu.
Jak objawia się kryzys wieku średniego u kobiet?
Głównym objawem takiego kryzysu wśród płci pięknej jest obsesja na punkcie ich wyglądu. Kobieta zaczyna zwracać szczególną uwagę na fryzurę, makijaż, pielęgnację skóry, garderobę, spędza więcej czasu przed lustrem, znacznie częściej odwiedza kosmetyczkę lub wizażystę. Jest zdenerwowana na myśl, że dawnego piękna, harmonii, elastyczności skóry już nie ma, martwi się, czy jej mąż lub partner oziębnie wobec niej. Nawet nieszkodliwy żart na temat jej wyglądu może wywołać łzy, aw najcięższych przypadkach nawet doprowadzić do depresji. W tym okresie kobiety zwracają się do chirurga plastycznego, mając nadzieję na powrót do dawnej młodości i urody.
