Poczucie humoru też może być inne, a ze sposobu żartowania można wyciągnąć wiele wniosków na temat osobowości samego jokera. Dziś sceptycyzm, cynizm i ironia są błędnie uważane za humor, chociaż w rzeczywistości mają z humorem bardzo pośredni związek, ponieważ z punktu widzenia psychologii są sposobami samoobrony.
W tym artykule porozmawiamy o tym, czym jest poczucie humoru i jak to się dzieje.
„Odmiany” humoru
Jak wiecie, humor może być czarny, może być dobry i zły, może być subtelny, błyskotliwy i niegrzeczny. Przez długi czas oceniali wychowanie osoby po sposobie żartowania i nie bez powodu: ciężkie, niezdarne żarty były nieodłączne od zwykłych ludzi, a elita zawsze żartowała bardziej elegancko, pokazując w ten sposób swoje wykształcenie i szlachetne pochodzenie.
Dziś, kiedy w tym sensie różnice klasowe są raczej zatarte, można powiedzieć, że grubiański humor i żarty bardziej cenią osoby kochające życie, chętne do śmiechu, często niechętne do myślenia i „kąpiele parowej”. Dowcipy „z niespodzianką” doceniają esteci, ludzie chcący zaimponować, a także lubiący demonstrować swoją wyższość.
Cel żartu
Zawsze żartują z czegoś lub z kogoś. Często żart to sposób na opowiadanie o strasznych i trudnych rzeczach bez zbędnego patosu, nie bez powodu żarty, anegdoty i różne zabawne wypowiedzi na temat dnia i na tematy społeczne są tak popularne. Tzw. przekomarzanie się, gdy nie przekracza „ofensywnych” granic – to też żart. Należy zauważyć, że często żartownisie, śmiejąc się z otaczającej rzeczywistości, w rzeczywistości żartują z siebie. Jest to sposób komunikowania się światu o swoim punkcie widzenia, a często o swoim istnieniu.
Wspomniana ironia, sceptycyzm i cynizm stanowią doskonałą przykrywkę dla niepewności, strachu i rozczarowania. Niekoniecznie jest to humor, choć często wywołuje uśmiech u słuchacza i mówcy. Jest to raczej próba ukrycia powagi omawianego problemu.
Jokery: czym one są?
Śmiech oczywiście przedłuża życie, a wielu ludzi po prostu lubi się śmiać. Ponadto joker jest prawie zawsze życiem firmy i centrum uwagi wszystkich, co nie może nie schlebiać człowiekowi.
Niebezpieczeństwo polega na tym, że czasami żartowniś, kierując się chęcią bycia coraz bardziej popularnym w swoim kręgu społecznym, stopniowo staje się błaznem. Bardzo trudno później wydostać się z tego obrazu, prawie tak trudne, jak utrzymywanie w ten sposób ludzkiej uwagi. Większość „błaznów” jest zakładnikami ich popularności i często są nieszczęśliwymi ludźmi, cierpiącymi na samotność.
