Każdy boi się zachorować. Niektórzy, gdy tylko poczują się źle, biegną do lekarza, podczas gdy inni wstydzą się nawet przyznać, że coś jest z nimi nie tak. Bycie sam na sam ze swoim strachem jest niebezpieczne - zwycięży choroba.
W dzieciństwie nasza mama i babcie ściśle monitorowały nasze zdrowie. Gdy tylko zauważyli, że coś jest nie tak, poszliśmy do lekarza, a potem położyliśmy się w łóżku, pijąc herbatę z malinami i unoszącymi się nogami. Bardzo chciałem stać się dorosłym i silnym, przytulić nasze kochane kobiety i powiedzieć z uśmiechem: „Nie martw się, ze mną wszystko w porządku”.
Jeśli dziecku wydaje się, że dorosły może wcale nie chorować, to stając się takim, rozumie, że tak nie jest. Wielcy ludzie czasami też źle się czują. Ale potrafią zachowywać się tak, jak chcieli w dzieciństwie. Efektem dziecinnych zachowań są spóźnione wizyty u lekarza, trudne i nie zawsze skuteczne leczenie, w niektórych przypadkach za błąd trzeba zapłacić życiem.
Dlaczego wstydzą się zachorować?
Udawanie dobrego samopoczucia poprzez maskowanie nieprzyjemnych objawów prowadzi do szeregu uprzedzeń. Często są dziedziczone – kontemplując zachowania rodziców, którzy ukrywali przed dzieckiem swój prawdziwy stan zdrowia, dzieci uczą się stereotypu, którym się kierują, powtarzając błędy dorosłych. Jednak nawet jeśli nie było przed oczami przykładu „wyimaginowanego zdrowego”, to każdy z nich nie jest w stanie znaleźć powodu, aby podczas choroby uspokoić innych, że wszystko z nim w porządku. To dlatego, że:
- Przerażające jest coś zmienić. Codzienna rutyna, plany na przyszłość, wyobrażenia o własnym ciele to niewzruszona podstawa światopoglądu. Rezygnacja nawet na krótki czas z jakiejkolwiek drobnostki jest szczególnie przerażająca, jeśli istnieje przykład osoby, która zaczynając od drobnych zmian, odbudowała całe swoje życie nie na lepsze.
- Każda słabość jest zniechęcana przez osoby wokół ciebie. Środowisko społeczne, w którym nie ma wzajemnego wsparcia i miłości, wymaga umiejętności nieodsłaniania pleców. Ta sytuacja najczęściej rozwija się w miejscu pracy, ale może być również w kręgu rodzinnym.
- Nie da się zostawić tych, którzy potrzebują pomocy. Posiadanie krewnych, którzy są całkowicie zależni od osoby, nie pozwala ci zadbać o siebie. Potrzeba opieki może dotyczyć nie tylko obszarów wsparcia materialnego, czy opieki domowej. Wsparcie psychologiczne obejmuje ochronę przed negatywnymi doświadczeniami, w tym wiadomościami o chorobie.
Dlaczego wstyd zachorowania jest szkodliwy dla zdrowia
Wszyscy wiedzą, jak kończy się długie odroczenie wizyty w gabinecie lekarskim. Aby obraz był wyraźniejszy, można przypomnieć, że organizm, którego siły wyczerpuje jedna choroba, staje się łatwym łupem dla wszelkich patogenów, których w środowisku jest bardzo dużo. Okazuje się, że w miejscu kontaktu z jednym specjalistą z problemem, który można rozwiązać przy minimalnych stratach, a często bez nich nasz bohater będzie musiał poprosić o pomoc kilku lekarzy.
Opisane powyżej problemy ograniczą się do tych, którzy potrafią znieść ból poprzez zaciskanie zębów. W dzisiejszych czasach bardziej popularne jest otwieranie ust i przyjmowanie środka przeciwbólowego. Oczywiście będzie to lek zakupiony za radą osoby bez wykształcenia medycznego. Nie będziesz musiał długo szukać doradców, a także apteki, gdzie nie zapytają, który lekarz i dlaczego przepisał ten lek. Przedawkowanie podczas samoleczenia jest powszechne, podobnie jak wyrządzanie poważnego uszczerbku na ciele przez przypadkowe przyjmowanie niepotrzebnych leków..
Dlaczego wstyd zachorowania jest szkodliwy dla społeczeństwa
Praca, w której nie można zachorować, to środowisko, w którym można się czymkolwiek zarazić. Pokonując ból w posiniaczonym kolanie, osoba nie jest niebezpieczna dla innych. Nie wie, jakie bakterie i wirusy może mu przekazać kolega, który przyszedł wykonać wyczyn porodowy nie w lepszym stanie zdrowia niż jego. Rezygnacja z takiej pracy powinna odbywać się wyłącznie po to, aby samemu nie zachorować i nie przynosić infekcji do domu.
Obawa, że w razie choroby nie będzie nikogo, kto zaopiekuje się dziećmi lub starszymi rodzicami, powinna być niepokojąca. Oczywiście nasz bohater ma bardzo niewielu ludzi, którym może zaufać. Sytuacje są różne. Aby Twoi bliscy byli bezpieczni, musisz zapewnić im wsparcie nawet pod nieobecność głównego opiekuna. To samo dotyczy miłośników zwierząt, którzy odmawiają hospitalizacji swoich zwierząt. Pogarszający się stan zdrowia wpływa na jakość opieki nad ukochaną osobą. Mądrzej jest znaleźć pomocników na czas leczenia lub zapłacić za usługi niani lub przewodnika psa.
Dlaczego wstyd zachorowania jest zły dla człowieka
Osoba silna różni się od osoby słabej, a osoba odważna różni się od tchórza brakiem lęku przed prawdą. Dodatkowym bodźcem dla każdego, kto wstydzi się zachorować, będzie wspomnienie z dzieciństwa: zapytano nas, czy boimy się lekarza. Jeśli wystarczyło hartu ducha, by odwiedzić klinikę, o której rówieśnicy opowiadali przeróżne okropności, to wszyscy szanowali nas na podwórku. Nie jest grzechem powtarzanie właściwego czynu od dzieciństwa.
Strach przed zmianami, które towarzyszą chorobie, powinien zmusić Cię do szukania pomocy u specjalistów już przy pierwszych objawach choroby. To złe samopoczucie sprawia, że rezygnujesz z ulubionych rzeczy, rozdrażnia ludzi, psuje nastrój. Nie wahaj się przyznać, że Twój stan zdrowia się pogorszył, zasięgnij porady lekarskiej i przywróć radość życia.
