Wszyscy ludzie są śmiertelni. Prędzej czy później każdy będzie musiał przekroczyć granicę, która oddziela bycie od niebytu. Nic dziwnego, że ludzie cały czas zastanawiali się i wciąż zadają pytanie: jaki los czeka ich za tą samą linią? A strach przed śmiercią jest w pewnym stopniu nieodłączny od każdej osoby, nawet najbardziej odważnej. Tyle tylko, że ktoś wie, jak ją stłumić, ze względu na specyfikę charakteru lub przekonania religijne, podczas gdy u kogoś przybiera ona postać prawdziwej paniki, obsesji.
Instrukcje
Krok 1
Przede wszystkim dowiedz się, dlaczego ten strach istnieje i trwa tak uparcie. Ponieważ wciąż nie ma jasnego zrozumienia: „Co będzie dalej?” To niepewność, niepewność, która okrywa śmierć i wszystko, co z nią związane, tajemnicza i złowieszcza aureola, budząca lęk. Bardzo dobrze powiedziano o tym w słynnej książce D. Defoe o Robinsonie Crusoe: „To, co wiemy, dręczy nas mniej zgrozą niż przeoczenia i spekulacje”.
Krok 2
Teraz, po otrzymaniu odpowiedzi na to pytanie, poproś o pomoc zdrowy rozsądek i zimną logikę. Pomyśl: jeśli człowiek, bojąc się niepewności, tajemnicy, dręczy się strachem, wyobraża sobie najgorsze, komu robi to gorzej? Tak dla siebie! To nie jest życie, ale zwykła udręka.
Krok 3
Weź się w garść, odpędź obsesyjne myśli. Zaproponuj sobie: „Wciąż żyję i cieszę się życiem, ale tam będzie to widoczne!”
Krok 4
Ludzie religijni często doświadczają strachu przed śmiercią, ponieważ wierzą w nieśmiertelność duszy. Według ich poglądów umiera tylko ciało - nietrwała skorupa, a dusza nadal żyje. A jakimi argumentami mogą się pocieszać ateiści? Na przykład takie: „Możemy nie wierzyć w Boga, ale Wszechświat jest tak złożony, jest w nim tak nieskończona różnorodność, że myśl o wieczności życia jest całkiem do przyjęcia. Przecież wieczność może istnieć w różnych formach, po prostu do tej pory o tym nie wiemy”.
Krok 5
Od dawna wiadomo, że bezczynność jest matką wszystkich wad. Kiedy człowiek jest naprawdę zajęty, po prostu nie ma czasu ani ochoty na poruszanie się, oddawanie się ciężkim myślom. Oczywiście nie należy tego traktować zbyt dosłownie - mówią, że musisz pracować, aż będziesz całkowicie wyczerpany, wtedy nie będzie strachu przed śmiercią. Ale osoba, która żyje w pełni, jest zaangażowana w niezbędną, pożyteczną pracę, ma ciekawe hobby, hobby i szczerze cieszy się życiem. A myśli o śmierci odwiedzają go bardzo rzadko.
