Bardzo powszechnym problemem jest irracjonalny strach przed wystąpieniami publicznymi. Subtelności mogą być różne: ludzie boją się dokonać rezerwacji, zaczynają się jąkać, zapominają o tekście itp. Ale podstawa strachu jest taka sama: potępienie i ośmieszenie opinii publicznej.
Instrukcje
Krok 1
Zrozum, że strach przed mówieniem jest irracjonalny. Nie grozi ci poważna choroba, a nawet śmierć, jeśli zapomnisz kilku słów z przygotowanej wcześniej przemowy, więc nie jest to kwestia instynktu samozachowawczego. Koncentrując się na swoim strachu, wzmacniasz go. Zamknij oczy, wyobraź sobie maszynę, która budzi lęk przed występami. Podejdź do niego, chwyć ręką przełącznik i gwałtownie szarpnij w dół. Poczuj, jak twój strach wije się i umiera, jak traci nad tobą władzę.
Krok 2
Uznaj swoje prawo do strachu, nie wbijaj go głęboko, nie ukrywaj. Masz prawo się bać bez względu na płeć czy wiek. Zabłyśnij strachem w twarz, szydź z niego, wydobądź go z głębi podświadomości. Wyobraź sobie publiczność pełną ludzi. Zmień swoją przerażającą publiczność w coś zabawnego lub bezradnego: dzieci, postaci z kreskówek, urocze kociaki. Nie skrzywdzą cię, ponieważ jesteś od nich silniejszy.
Krok 3
Opanuj publiczność. Przygotuj kilka fraz z wyprzedzeniem, aby udowodnić, że masz władzę nad odbiorcami. Na przykład możesz zacytować uczonego i poprosić uczestników o zapisanie tej ważnej myśli. W kontekście swojej przemowy możesz zawrzeć wymóg patrzenia przez okno lub na tablicę za plecami. Zobacz, jak słuchacze wykonują twój rozkaz i rozumieją: są w twoich rękach, są ci posłuszni i nie mogą cię skrzywdzić.
Krok 4
Monitoruj swój stan. Jeśli nawet na myśl, że masz zamiar wykonać, odczuwasz niepokojące objawy, to zaczynasz atak paniki. Objawy mogą być różne: zawroty głowy, gwałtowny wzrost ciśnienia, osłabienie, pocenie się, drżenie, zwiększony oddech i częstość akcji serca itp. W ten sposób Twoje ciało protestuje przeciwko stresowi, zmusza Cię do unikania sytuacji, w których może on powstać. Jeśli atak paniki powtarza się, zaleca się konsultację z psychoanalitykiem.
Krok 5
Możesz sam spróbować poradzić sobie z atakiem paniki. Wyobraź sobie, że rozmawiasz z publicznością. Jeśli źle się poczujesz, spróbuj się uspokoić. Oddychaj równomiernie, krótki wdech i długi wydech. Powiedz sobie, że ten stan nie jest niebezpieczny, że jesteś na niego gotowy i możesz sobie z nim poradzić. Słuchaj swojego oddechu. Uśmiechaj się, śpiewaj, tańcz, rozmawiaj z kimś, śmiej się w obliczu strachu. Jeśli poradzisz sobie z paniką, następnym razem będzie ci łatwiej. I wkrótce zapomnisz, czym jest strach przed mówieniem.
