Według statystyk z roku na rok rośnie liczba chorób psychicznych. W efekcie rośnie również liczba osób, które są zmuszone kontaktować się z takimi pacjentami. Jak komunikować się z osobami chorymi psychicznie?
Unikanie sytuacji komunikowania się z pacjentem psychicznym może być najlepszym rozwiązaniem, gdyby nie okoliczności, które mogą tę komunikację wymusić. Nie możesz przestać komunikować się z krewnym lub ukochaną osobą, jeśli spotka ich takie nieszczęście. Może dojść do sytuacji, gdy przez jakiś czas będziesz musiał kontaktować się z nieznajomymi z upośledzeniem umysłowym.
Jak możesz chronić się w tej komunikacji przed negatywnymi konsekwencjami emocjonalnymi?
Jasno określ swoje mocne strony i zasoby, oceń, czy są one wystarczające do komunikacji w tej sytuacji
Choroba psychiczna objawia się w różny sposób u różnych osób. Są pacjenci, z którymi może się komunikować tylko wykwalifikowany specjalista. Nie możesz żyć i wchodzić w interakcje z tymi, którzy są w stanie sprowadzić realne zagrożenie dla ludzkiego życia. Tacy pacjenci są umieszczani w specjalnych warunkach, a kontakt z nimi jest możliwy tylko przez ograniczony czas i przy zachowaniu określonych środków ochronnych.
We wszystkich pozostałych przypadkach komunikacja z pacjentami psychiatrycznymi nie stanowi zagrożenia dla życia, ale jest też stresująca i energochłonna.
Określ jasno, jak długo możesz komunikować się z pacjentem bez poważnych strat dla twojego zdrowia psychicznego, w jakim stopniu jesteś w stanie pokierować jego zachowaniem. W zależności od tego przyciągnij pomoc z zewnątrz lub poszukaj innych sposobów rozwiązywania codziennych sytuacji.
Skonsultuj się z wykwalifikowanym pracownikiem służby zdrowia na temat choroby psychicznej danej osoby
Wszystkie choroby psychiczne mają swoją specyfikę, o której warto wiedzieć. Otrzymasz dodatkowe informacje i niepotrzebne sposoby kontrolowania sytuacji, jeśli specjalista opowie o rokowaniu choroby, jej przebiegu i innych cechach. Zostaniesz również ostrzeżony o niespodziankach, na które musisz być przygotowany oraz o swoich strategiach zachowania, które pomogą uwolnić się od wielu stresujących chwil. Czasami strategie te mogą wydawać się nam dziwne ze zwykłego punktu widzenia, ale mogą być najskuteczniejsze w radzeniu sobie z osobami niepełnosprawnymi umysłowo.
Ważne jest, aby zmienić swoje nastawienie do osoby chorej psychicznie
Szok i stres to naturalna reakcja, której doświadcza większość ludzi, gdy po raz pierwszy stykają się z pacjentami psychicznymi. Silne podrażnienie może towarzyszyć takiej komunikacji przez długi czas. Ważne jest, aby dać sobie czas na poradzenie sobie z tym stresem. Nie odmawiaj sobie pomocy, którą w tym trudnym czasie może udzielić wykwalifikowany specjalista. Ten okres może być dla ciebie trudniejszy niż dla chorego psychicznie krewnego, z którym musisz utrzymywać związek.
Bardzo ważny jest prawidłowy stosunek do samego pacjenta. Już sam fakt, że zachowuje się w ten sposób lub czegoś nie rozumie, powoduje poważną irytację. Chociaż może to być konsekwencją choroby, a nie złej woli osoby. Bardzo trudno jest zaakceptować ten fakt, ponieważ z przyzwyczajenia domagamy się od osoby chorej psychicznie normalnego i prawidłowego zachowania. Nasza irytacja, choć w pełni uzasadniona, zabiera dużo energii i sprawia, że sytuacja jest znacznie trudniejsza niż jest w rzeczywistości.
Znajdź sposób, aby całkowicie przyjąć niewłaściwe zachowanie za pewnik, bez osądu. Jednocześnie może ci się to nie podobać, ale nie możesz traktować osoby chorej psychicznie jako osoby zdrowej, która zachowuje się niewłaściwie.
Jeśli uda ci się osiągnąć takie nastawienie, sytuacja staje się znacznie łatwiejsza.
Pomóc w tym mogą wyjaśnienia specjalisty na temat choroby psychicznej oraz konsultacje psychologa w sprawie przemyślenia swojego stosunku do pacjenta.
Radzenie sobie z osobą upośledzoną umysłowo może być trudne. Jeśli takiej komunikacji nie da się uniknąć, to całkiem możliwe, aby była ona, jeśli nie przyjemna, to przynajmniej mniej stresująca i kosztowna emocjonalnie.
