Empatia to umiejętność odczuwania problemów innych ludzi tak, jakby były one twoimi własnymi. Ta cecha nazywana jest również empatią. Ktoś ma go silniejszy, ktoś słabszy, ale jego całkowity brak nie jest typowy dla ludzi. Wiele ludzkich interakcji opiera się na empatii.
Instrukcje
Krok 1
Bardzo częstym powodem braku współczucia nie jest niezdolność do odczuwania tego, ale niechęć do patrzenia na innych. Psychologowie zawsze zauważają, że pary małżeńskie, które mają poważne problemy, nie sympatyzują ze sobą. W tym przypadku partner jest często postrzegany z egoistycznej pozycji. Każdy partner chce, aby drugi najpierw zwrócił na niego uwagę, aby zrobił to, co „konieczne”. Ale ten, kto pierwszy zwróci uwagę, zawsze wygra. Oczywiście uwaga musi być szczera i bezinteresowna, nie licząc na wzajemne działanie.
Krok 2
Empatia to zrozumienie tego, czego brakuje drugiej osobie. Czasami wystarczy przyjrzeć się innym, aby zrozumieć, czego potrzebują. Pozwala to dogłębnie zrozumieć potrzeby innych, złagodzić każdą relację. Współczucie jest szczególnie potrzebne tym, którzy go najmniej otrzymują: dzieciom i osobom starszym. Empatia jest podstawą budowania głębokich i opartych na zaufaniu relacji zarówno z dzieckiem, jak i starszym rodzicem.
Krok 3
Strach przed bólem lub egoizm jest często problemem przy okazaniu empatii. Spróbuj sobie z tym poradzić. Jeśli czujesz, że ktoś z otoczenia, kto jest od Ciebie zależny, potrzebuje pomocy, to będziesz musiał jej udzielić, zapominając nawet o własnych celach, które wcześniej wydawały się priorytetowe. Na przykład, jeśli jesteś biznesmenem, to sympatyzując z żoną, która wieczorami czeka na Ciebie z pracy, będziesz starał się wrócić do domu wcześniej, choć wcześniej taki wymóg wydawał się absurdalny.
Krok 4
Czasami zarzuca się komuś brak współczucia nie dlatego, że tak naprawdę nie rozumie innych, ale dlatego, że nie wyraża swoich uczuć. Możesz się o kogoś martwić, ale jeśli tego nie powiesz, niektórzy ludzie czasami uznają cię za pozbawionego serca. Szczególnie często spotykają się z tym ludzie, którzy nie są przyzwyczajeni do mówienia o swoich uczuciach. Staraj się być bardziej otwarty na swoich bliskich. Jeśli coś czujesz – powiedz o tym, taka polityka pozwoli Ci nawiązać relację zaufania i pozbyć się oskarżeń, których nie potrafisz wczuć.
Krok 5
Trudno wczuć się w to, czego nie rozumiesz. Na przykład niektórym młodym i niedoświadczonym ludziom trudno jest współczuć osobom starszym. Nie bez powodu mówią, że „dobrze odżywieni nie rozumieją głodnych”. Jeśli masz do czynienia z czyimś doświadczeniem życiowym, które jest bardzo dalekie od twojego, spróbuj postawić się na miejscu tej osoby. Nie oceniaj surowo, nawet jeśli ktoś popełnił pozornie niewybaczalny błąd. Ogólnie lepiej nikogo nie osądzać. Nie wiesz, co sam byś zrobił, gdybyś znalazł się w podobnej sytuacji. Kiedy komuś jest trudniej niż tobie i rozumiesz tę różnicę, odczuwasz ból tej osoby – to się nazywa empatia.
Krok 6
Empatia to nie tylko zrozumienie tego, przez co przechodzą inni ludzie. To także umiejętność bycia uważnym, traktowania innych z taktem i uprzejmością. Staraj się pomagać ludziom. Wyrób sobie nawyk dobrego uczynku, na przykład raz w tygodniu. Uczucia, które opanują cię, gdy komuś pomożesz, pomogą ci nie tylko nauczyć się empatii, ale także stać się milszą i bardziej miłosierną osobą.
