Charakter osoby zaczyna się kształtować od wczesnego dzieciństwa. Wtedy zaczyna się kształtować pierwotny sposób zachowania i stosunku do rzeczywistości. Najprostsze rodzaje aktywności zawodowej mają ogromne znaczenie w kształtowaniu charakteru. Wypełniając proste zadania i obowiązki dziecko uczy się cenić, szanować, kochać pracę i czuć odpowiedzialność za powierzone zadanie. Ale nie tylko praca wpływa na kształtowanie charakteru.
Instrukcje
Krok 1
Kształtowanie światopoglądu i ideałów jest warunkiem wstępnym edukacji charakteru. Moralność człowieka jest zdeterminowana jego poglądami na życie, celami życiowymi i dążeniem do czegoś. Z tego wynikają najróżniejsze postawy moralne, którymi ludzie kierują się w swoich działaniach.
Krok 2
Główne zadanie światopoglądu i wierzeń powinno być rozwiązane w jedności z pewnymi formami zachowania, w których mógłby być ucieleśniony system relacji między człowiekiem a rzeczywistością. Dlatego dla dobrego wychowania wartościowych społecznie cech charakteru niezbędna jest taka organizacja zajęć edukacyjnych, zabawowych i zawodowych dziecka, w której mogłoby gromadzić doświadczenie zachowań kulturowych.
Krok 3
W procesie kształtowania charakteru dziecka konieczne jest utrwalenie nie tylko ustalonej formy zachowania, ale także odpowiedniego motywu. Należy postawić dzieci w takich warunkach, aby praktyczna aktywność odpowiadała ich ideologicznemu wychowaniu, aby w praktyce stosowały wszystkie wyuczone przez nie lekcje zachowania. Gdyby warunki, w których dziecko żyło i działało, nie wymagały od niego szczególnej wytrzymałości lub inicjatywy, nie rozwinąłby odpowiadających im cech charakteru, niezależnie od jakichkolwiek poglądów moralnych.
Krok 4
Najważniejszym i najskuteczniejszym sposobem wychowania charakteru jest praca. W poważnym i trudnym biznesie wychowuje się najlepsze cechy charakteru - kolektywizm, wytrwałość i celowość. Pamiętaj, że zawsze musi istnieć spójność między nauczaniem i uczeniem się w szkole z odpowiednim wpływem rodziny.
Krok 5
Inną ważną częścią edukacji postaci jest przykład dorosłych. To, co robią dorośli, często wpływa na dziecko znacznie bardziej niż to, co mu mówią. Stosunek rodziców i nauczycieli do pracy, przestrzeganie norm zachowań społecznych, kontrola nad sobą i swoimi uczuciami, styl pracy – to wszystko ma ogromny wpływ na kształtowanie i edukację charakteru dzieci.
