Ważne jest, aby nauczyć się, jak unikać i zapobiegać stanom depresyjnym nie tylko osobowości ukształtowanej w wieku dorosłym, ale zwłaszcza osobowości w okresie dojrzewania, z jeszcze nie w pełni ukształtowaną psychiką.
W okresie dojrzewania zwiększa się obciążenie: dzieci uczęszczają na dodatkowe zajęcia, zajęcia fakultatywne, sekcje i koła. Dzięki temu wzrasta objętość szkolnego programu nauczania. W rezultacie rodzice zwracają się do lekarza ze skargami na agresywne zachowanie dziecka, jego lenistwo i izolację. Badanie z reguły nie ujawnia żadnych problemów zdrowotnych.
Wraz ze wzrostem obciążenia psychiki nastolatek popada w stan depresyjny. Pod presją rodziców uczęszcza na dodatkowe zajęcia, nie dzieląc ufności starszych w ich potrzebie. Często nastolatek nie kojarzy studiów z dalszymi aspiracjami życiowymi. Dlatego zaczyna się opierać, stara się zwrócić na siebie uwagę, szuka współczucia lub odgradza się od drażniących maską apatii i obojętności. Zwiększona ilość informacji i żądań sprawia, że bardziej odpowiedzialne dzieci odczuwają lęk przed porażką, złymi ocenami, karą. Przeciążona psychika, niezdolna do samodzielnego radzenia sobie ze stresem, popada w stan odrętwienia.
Zastosowanie treningu autogenicznego do psychicznego odprężenia łagodzi wysoki stres emocjonalny, prowadzący do zaburzeń nerwicowych, zaburzeń snu.
Samopoznanie, introspekcja, umiejętność nie zrzucania winy na innych, ale zrozumienia swoich błędów i przejęcia kontroli nad emocjami we własne ręce - jeden z wielu powodów, dla których nastolatki angażują się w autotrening. Przy kompetentnej strukturze zajęć, doborze poszczególnych metod, pod opieką specjalisty, metoda sprawdza się doskonale.