Od stworzenia świata ludźmi rządzą dwa uczucia, które podobnie jak siostry są do siebie podobne. Ludzie nazywali je „przyjaźnią” i „miłością”. W imię tych uczuć ludzie są zdolni do bardzo wielu: w zależności od charakteru ludzi może to być wyczyn dokonany w celu uratowania przyjaciela, a nawet podłość popełniona przez inną osobę w tej samej sytuacji, tylko nie w imię przyjaźni, ale ze względu na ratunek. Co dziwne, w momencie zdrady są też pewni, że mają prawo do tytułu przyjaciela i tak naprawdę nie wyrządzają żadnej szkody.
Prawdziwa przyjaźń, podobnie jak prawdziwa miłość, to rzadkość. To dar z nieba, który jest dawany raz w życiu i tylko wybranym ludziom. Niemal każdy chce choć raz w życiu spotkać osobę, która w jego mniemaniu może stać się dla niego prawdziwym przyjacielem, wsparciem w trudnych chwilach, troskliwą nianią, w chwilach choroby i rozpaczy. Czy nie jest wspaniale mówić bez słów w języku, który rozumieją tylko dwie osoby? Śmiejesz się z rzeczy, które tylko oni rozumieją? Każdy marzy o takiej przyjaźni, spędzając całe życie w oczekiwaniu na taką prawdziwą przyjaźń. Często zwykłe przyjaźnie mylone są z przyjaźnią, nawet jeśli tak nie jest. Co więcej, istnieją dwa scenariusze rozwoju: albo te relacje wzmocnią się i zamienią się w prawdziwą przyjaźń, albo jedna ze stron przekształci takie relacje w przyjaźń z rozsądku.
Oczywiście zdarzają się sytuacje, w których przyjaźń z wygody jest korzystna dla obu stron. W tym przypadku wszyscy wyraźnie znają korzyści. Weźmy na przykład taki przypadek: młoda dama, która ma małe dziecko, które wychowuje sama, bez męża, przyjaźni się ze starszą, a także samotną kobietą. Z zewnątrz taka przyjaźń nie jest dla nikogo oczywista, ale rozumieją, na czym opiera się ich przyjaźń. Komunikując się z kobietą młodszą niż jej lata, ta dama ponownie staje się młodą duszą, a młoda kobieta może zostawić dziecko z tą panią, jeśli nagle musi być nieobecna. Może się wydawać, że jest to bezinteresowna przyjaźń, ale w rzeczywistości dla każdego uczestnika jest jakaś korzyść, która działa jak więź: młoda mama może polegać na znanej osobie i zyskać kilka wolnych godzin, a pani Czcigodny wiek znów czuje się potrzebny.
Oto inna sytuacja: dwie dziewczynki z pierwszej klasy to koleżanki. Dla otaczających ich przyjaźń jest powszechna, nie ma nic dziwnego ani podejrzanego. Obaj byli świetnymi uczniami szkoły podstawowej, obaj mieli pełne rodziny i wszystko było równie dobre. Ale nagle w rodzinie jednej z dziewczynek pojawiają się kłopoty - umiera jej ojciec. Wszystko w jej życiu zmieniło się z dnia na dzień, świat się zawalił, nie ma już kieszonkowego – matka została sama, hipoteka wisi nad nimi jak miecz Damoklesa. Aby mieć choć trochę własnych oszczędności, dziewczyna postanawia skorzystać z podstępu i zaczyna ukrywać pieniądze ze wspólnych zakupów u koleżanki. Najpierw za grosz, a potem całkiem spore sumy są do jej całkowitej dyspozycji, a ona o tym milczy, zupełnie nie uważając się za winną. W tej sytuacji korzyść jest jednostronna, więc wydaje się o wiele bardziej godna ubolewania – w rzeczywistości okradziona dziewczyna nie otrzymuje ekwiwalentnego odszkodowania.
Naprawdę przerażające jest to, że obliczenia osiągnęły teraz alarmujące ilości. Małżeństwa, przyjaźń, miłość – tylko on rządzi wszystkim i najczęściej jednostronnie. Tysiące, miliony ludzi mogą nawet nie podejrzewać, że są tylko używane. Nie znaczy to, że kalkulacja jest obca ludzkiej naturze, ale musi być rozsądna, aby człowiek pozostał człowiekiem, a nie biorobotem z jasnym, ale bezdusznym planem pracy jego mózgu.
