Okres dojrzewania przynosi wiele problemów nie tylko dziecku, którego organizm przechodzi duże zmiany, ale także jego rodzicom. Często zdarzają się kłótnie, skandale, wzajemne nieporozumienia. Jak rodzice mogą bezpiecznie przetrwać ten trudny okres dojrzewania syna lub córki?
Instrukcje
Krok 1
Nastolatek próbuje uciec spod opieki ojca i matki, odrzuca ich polecenia, prośby, często zachowuje się demonstracyjnie niegrzecznie. Można zrozumieć niezadowolenie rodziców. Dali swojemu dziecku tyle czasu, energii, ciepła, zaopiekowali się nim, wychowali, a on nagle stał się taki niegrzeczny, nieposłuszny i niewdzięczny. Ale ojciec i matka powinni wykazać się zrozumieniem i mądrością, ponieważ nastolatek nie jest winien tego, że w jego ciele zachodzi prawdziwa „burza” hormonalna. Właśnie dlatego, że dorastający układ hormonalny zaczął działać w trybie przyspieszonym, zaczynając wytwarzać duże ilości hormonów, zachowanie dziecka zmienia się tak dramatycznie.
Krok 2
Rodzice powinni pamiętać, że oni też byli kiedyś nastolatkami, przysparzając własnym ojcom i matkom wiele kłopotów, smutku, zmartwień. Nie ma sensu narzekać na to, co zaaranżuje sama natura. Musisz tylko uzbroić się w cierpliwość i czekać. Kiedy restrukturyzacja ciała zostanie zakończona, ich syn lub córka będą zachowywać się znacznie inteligentniej i spokojniej.
Krok 3
Komunikując się z nastolatkiem, powinieneś, jeśli to możliwe, unikać uporządkowanego, kategorycznego tonu. Nie należy też żądać od niego stałego raportu: gdzie był, z kim się spotykał, co robił. Nastolatek z 99% prawdopodobieństwem przyjmie to z wrogością. Oczywiście należy kontrolować, czy nastolatek nie angażuje się na przykład w złe towarzystwo. Ale musimy spróbować zrobić to dyskretnie. W końcu młodzi ludzie i dziewczęta w tym wieku po prostu nie mogą znieść nadmiernej opieki.
Krok 4
Jeśli nastolatek jest bardzo złożony z powodu trądziku na twarzy lub nadwagi, albo dlatego, że (jak mu się wydaje) jest samotny, nikt go nie potrzebuje, nikt go nie rozumie, rodzice nie powinni lekceważyć jego problemów. A tym bardziej nie należy się wyśmiewać: mówią, co za bzdury, wariujesz z lenistwa, mielibyśmy twoje zmartwienia. Należy delikatnie i delikatnie przekonać go, że wszystko da się naprawić, że każdy problem można rozwiązać na życzenie. Najważniejsze, że nastolatek jest pewien, że jego rodzice go kochają, są zawsze gotowi słuchać i pomagać.
Krok 5
Oczywiście nie można nastolatkowi oddawać się we wszystkim i z rezygnacją znosić jego wybryki, jeśli przekroczyły już wszystkie granice. Jeśli to konieczne, musisz ściśle z nim porozmawiać, a nawet go ukarać. Ale nawet w tym przypadku nie należy nadmiernie naruszać samooceny nastolatka, który jest już bardzo wrażliwy. Na przykład nie powinieneś zmuszać go do proszenia o przebaczenie lub przysięgać, że już nie będzie się w ten sposób zachowywał.
