Nieśmiałość w dzieciństwie objawia się powściągliwością w komunikacji lub nawet jej odrzuceniem. Dorośli zachęcający nieśmiałe dziecko do skromności tylko utrudniają interakcję z innymi. Człowiek uczy się umiejętności komunikowania się od urodzenia poprzez kontakty z rodzicami i innymi bliskimi osobami. Od ich cech zależy, czy dziecko będzie się swobodnie komunikować, czy będzie nieśmiałe.
Instrukcje
Krok 1
Monitoruj komunikację z dzieckiem. Zwróć uwagę, jak często używasz zakazujących stwierdzeń. Zakaz bez wyjaśnienia ma szczególne znaczenie dla powstawania nieśmiałości. Według psychologa F. Zimbardo, im więcej takich zakazów, tym bardziej prawdopodobne jest, że komunikujesz się jak „naczelnik-więzień”, między którym normalny dialog jest praktycznie nieobecny. Pojawia się strach przed komunikacją.
Krok 2
Zastanów się, czy lubisz być aktywnym i głośnym dziecięcym głosem, czy też powściągliwość i cisza dzieci w domu. Dzieci starają się sprostać oczekiwaniom rodziców i odpowiednio się zachowywać. Oczekując i domagając się od nich ciągłego powściągliwości, dzieci zachowują się posłusznie, nie wykazując inicjatywy w komunikacji i aktywności.
Krok 3
Pokaż dziecku różne sposoby interakcji z innymi. Częściej uczęszczaj na imprezy dla dzieci, chodź na wizyty, zabierz dziecko ze sobą do sklepu. Patrząc na ciebie, zapamięta różne sytuacje komunikacyjne i sposoby rozwiązywania pojawiających się trudności.
Krok 4
Nie zauważ, że Twoje dziecko jest nieśmiałe, gdy spotyka się z innymi ludźmi. Ma wiele innych cech osobistych, na które warto zwrócić uwagę. Lepiej powiedzieć nie „Milczy z nami”, ale „Uwielbia myśleć, rozmyślać. Tak mądry rośnie”. Od tych postaw zależy nie tylko dzisiejsza komunikacja, ale także dalszy rozwój dziecka.
Krok 5
Zaproś przyjaciół swojego dziecka. Dziecko poczuje się pewniej w swoim mieszkaniu. Będzie mógł pokazywać swoje zabawki, opowiadać o swoich rodzicach, grać w ulubione gry, które od dawna opanował i nie ma trudności z nauczeniem innych zabaw. W domu odczuwalne jest wsparcie rodziców, nawet jeśli nie przeszkadza się w komunikacji małego właściciela i jego gości.
Krok 6
Pomóż dziecku zrozumieć trudne sytuacje życiowe, które powodują trudności w komunikowaniu się z osobami płci przeciwnej: życie w kompleksie Edypa (4-5 lat), najpierw zakochanie się w rówieśniku (10-12 lat), pociąg seksualny (12-15 lat). Szczere rozmowy bez winy pomogą mu zrozumieć cechy tego związku i przezwyciężyć nieśmiałość.
Krok 7
Bądź świadomy interakcji swojego dziecka z rówieśnikami. Już od podstawówki dzieci nadają sobie nawzajem pseudonimy, które wywodzą się nie tylko od nazwiska, ale coraz częściej wskazują na jakiekolwiek wady rozwoju fizycznego dziecka: „Grubas”, „Wieża telewizyjna” itp. Dorosły powinien interweniować w tym rodzaju komunikacji, zwłaszcza jeśli pseudonim wskazuje na fikcyjne wady, a obrażone dziecko zamyka się w sobie.
