Nikt nie jest odporny na błędy, ale zdarza się, że mały błąd wywołuje całą burzę oburzenia z zewnątrz. Zdarza się, że roszczenia są całkowicie bezpodstawne, ale powstrzymanie napływu oskarżeń i obelg jest prawie niemożliwe. Co zrobić w takiej sytuacji? Aby wyjść z tej sytuacji z godnością, musisz przejąć kontrolę nad swoimi emocjami.
Instrukcje
Krok 1
Nie przerywaj przeciwnikowi. Po cichu wysłuchaj wszystkich jego twierdzeń, nie próbując wtrącać ani słowa. Najprawdopodobniej oskarżyciel oczekuje od ciebie reakcji: emocji, prób usprawiedliwienia się i obrony swojego punktu widzenia. Nie należy jednak zachowywać danego tonu komunikacji i przechodzić do wyższych tonów. Spokojnie wysłuchaj wszelkich roszczeń, nawet jeśli są one całkowicie bezpodstawne.
Krok 2
Użyj swojej wyobraźni, aby zachować spokój. Nie jest łatwo wytrzymać grad oskarżeń, pozwól sobie na pomoc własnej wyobraźni. Istnieje wiele popularnych metod na odzyskanie pewności siebie i odparcia psychicznego ataku przeciwnika. Na przykład wyobraź sobie, że między tobą jest gruba szklana ściana: słowa przeciwnika uderzają w nią i odlatują. Postaraj się jak najwięcej szczegółowo opisać przeszkodę, zastanów się nad jej kolorem i fakturą.
Krok 3
Można również wykorzystać tematy mniej humanitarne. Na przykład wylej wyimaginowane wiadro lodowatej wody na głowę wroga lub rzuć na niego kosz na śmieci. W każdym razie każda z tych metod pozwala na odwrócenie uwagi i mniej bolesne postrzeganie oskarżeń i ataków.
Krok 4
Zabierz głos. Należy to zrobić tylko wtedy, gdy rozmówca zakończy swoją tyradę. W żadnym wypadku nie usprawiedliwiaj się, zaczynając swoją przemowę od słów „Nie zrozumiałeś…”, „To nie ja…” itp. Jeśli naprawdę popełniłeś błąd, nie bój się otwarcie przyznać do swojego błędu. Ale oczywiście nie powinieneś obwiniać innych.
Krok 5
Unikaj odpowiadania na obelgi w naturze. Jeśli przeciwnik nie może się uspokoić i przejść do konstruktywnej rozmowy, odmów kontynuowania rozmowy w podobnym tonie i obiecaj porozmawiać później.
Krok 6
Jednak na taką taktykę nie zawsze można sobie pozwolić. Na przykład w biurze szefa, który zbyt surowo upomina cię za jakikolwiek błąd, będziesz musiał cierpliwie słuchać gniewnej przemowy od początku do końca. W takim przypadku nie trać zaufania do siebie i własnej prawości, wytrwale, ale grzecznie broniąc swojej opinii.
