Najgorszym smutkiem dla rodziców jest śmierć ukochanego dziecka. Kiedy tak się dzieje, wydaje się, że życie się skończyło i nigdy nie będzie w nim nic jasnego i dobrego. W takiej sytuacji trzeba za wszelką cenę znaleźć siłę, by móc poradzić sobie z bólem straty i zacząć wszystko od nowa.
Czy to jest to konieczne
- - Pamiętnik;
- - konsultacja psychologa.
Instrukcje
Krok 1
Nie powstrzymuj swoich emocji: płacz, krzycz - daj upust wszystkim swoim uczuciom. Jeśli to możliwe, rób to sam, uważając, aby nie zastraszyć innych członków rodziny.
Krok 2
Odłóż na chwilę ciężkie myśli i uwolnij się od bólu, spróbuj przeanalizować to, co wydarzyło się z zewnątrz. Twoje dziecko odeszło, to bardzo smutne, ale tysiące dzieci umiera każdego dnia na świecie. Wszyscy ludzie rodzą się, by umrzeć. Tak, był za mały, mógł mieć przed sobą całe życie, ale co by to było – szczęśliwe czy nie? Nie wiesz tego. Jeśli wierzysz w Boga, łatwiej będzie ci znieść ból straty. W końcu wszystko dzieje się zgodnie z wolą Pana, prawda? Uwierz w możliwość spotkania swojego syna lub córki w innym - życiu wiecznym.
Krok 3
Nie wycofuj się w siebie, staraj się prowadzić aktywny tryb życia. Na początku będzie ci bardzo trudno coś zrobić: wyjść z domu, pracować, jeść, wykonywać codzienne czynności. Zmuś się do przezwyciężenia niechęci do robienia czegokolwiek.
Krok 4
Połącz siły z innymi członkami rodziny, aby poradzić sobie ze swoim żalem. Nie obwiniaj ich o to, że cierpią mniej niż ty, każda osoba doświadcza smutku na swój własny sposób. Jeśli masz w rodzinie więcej dzieci, zwróć na nie uwagę, teraz też nie są łatwe. Między innymi wyczuwają również twój stan emocjonalny.
Krok 5
Pamiętaj, że czas leczy każdy ból. Stopniowo, dzień po dniu, staraj się wprowadzać do swojego życia nowy pozytyw, niech objawia się nawet w drobnych rzeczach: przypadkowo upuszczony uśmiech dla kogoś z bliskich lub znajomych, prezent dla siebie lub ukochanej rodziny, oglądanie ciekawy film pozytywowy itp.
Krok 6
Prowadź osobisty pamiętnik, zapisuj w nim swoje uczucia, emocje, przeżycia każdego dnia. Zapisując je na papierze, pomyśl, że zostawiasz to wszystko w przeszłości, pozbywając się smutnych myśli z każdym nowym dniem. Nie zapominaj o pozytywnych punktach, warto o nich również wspomnieć w swoim pamiętniku, rób plany na przyszłość.
Krok 7
Nie obwiniaj się za to, co się stało, więc nadal nie zmienisz sytuacji. Zaakceptuj ideę, że wszechświat jest o wiele bardziej złożony niż ludziom się wydaje. To, co ludzie uważają za dziwne, okrutne, niesprawiedliwe, w rzeczywistości ma jakieś najgłębsze znaczenie.
Krok 8
Jeśli czujesz, że nie radzisz sobie z bólem utraty, masz wszystkie oznaki depresji, udaj się do doświadczonego terapeuty. Dzięki indywidualnym rozmowom lub komunikacji grupowej z osobami, które borykają się z dokładnie tym samym problemem, co Twój, możesz wrócić do normalnego życia, nawet jeśli w tej chwili wydaje Ci się to niemożliwe.
