Lęk przed starzeniem się pojawia się u osoby na poziomie psychologicznym i zaczyna się objawiać w wieku 35-40 lat. To normalny stan, jeśli w przyszłości taki strach nie zamieni się w fobię.
Przez całe życie ludzie myślą o starzeniu się, a im są starsi, tym częściej pojawiają się te myśli. Jeśli są to tylko ulotne wspomnienia młodości lub lekki smutek, to nie ma w tym nic złego. Naturalne procesy zachodzące w ciele nie powinny straszyć ani tworzyć wewnętrznego napięcia, w którym stopniowo pojawiają się obsesyjne myśli. Wszyscy ludzie się starzeją, ważne jest, aby zaakceptować i spróbować żyć dzisiaj.
Czasami myśli o starości stają się zbyt natrętne i człowiek stopniowo popada w fobię. Niepokój o swój wygląd, staranie się wyglądać znacznie młodziej i niechęć do zaakceptowania swojego wieku powodują zmiany w zachowaniu, które nie mogą być postrzegane jako normalne.
Ponadto nie zapominaj, że bardzo często pod wpływem narzuconych stereotypów dotyczących życia osób starszych, chorób nieuleczalnych na starość, braku pracy, pieniędzy, pełnoprawnej komunikacji na starość, niektórzy mogą doświadczyć odrzucenia własnej starości i próba „zatrzymania czasu”. Na tej podstawie z dużym prawdopodobieństwem powstanie również strach lub fobia. Nie musisz szukać negatywności, która Cię czeka, ponieważ może się to nie wydarzyć.
Życie toczy się w chwili obecnej, a nie „jutro”, starzenie się człowieka jest nieuniknione, a lęki, które się w związku z tym rodzą, pozbawiają Cię pełnego życia.
Manifestacje gerontofobii
Dość często ludzie cierpiący na fobię zaczynają zachowywać się bardziej agresywnie, często złoszczą się, obrażają, złoszczą bez konkretnego powodu.
Ci, którzy doświadczają lęku przed starzeniem się w postaci fobii, starają się wykluczyć możliwość komunikacji z rówieśnikami i osobami starszymi. Nieprzyjemne jest dla nich przebywanie w pobliżu starszych ludzi, a nawet ich dotykanie powoduje negatywną reakcję.
Jednocześnie może wzrosnąć poczucie winy w stosunku do swoich bliskich, którzy są w podeszłym wieku, ponieważ osoba uważa, że nie okazuje wystarczającej uwagi i troski. Ale nie może nic z tym zrobić z powodu własnego strachu.
Gerontofobii towarzyszy pojawienie się chorób somatycznych i zaburzeń psychicznych. Pomiędzy nimi:
- nadciśnienie;
- częstoskurcz;
- pogorszenie mózgu;
- duszność;
- utrata pamięci;
- depresja;
- atak paniki.
Konsekwencje strachu przed starością
W przypadku braku leczenia choroba zaczyna się rozwijać i przechodzi w stan przewlekły.
Wśród konsekwencji nieleczonej w czasie fobii można zauważyć:
- Pogorszenie potencji u mężczyzn, męska słabość, niemożność zadeklarowania się jako pełnoprawny mężczyzna.
- Rozwój demencji, która później przeradza się w chorobę Alzheimera.
- Niewłaściwe zachowanie wobec innych, chamstwo, agresja, utrata kontroli nad własnymi działaniami, niemożność pełnego wykonywania pracy.
- Zanurzenie w iluzorycznej rzeczywistości. Nieumiejętność życia w realnym świecie i odpowiedniego postrzegania go. Osoba cierpiąca na fobię zaczyna tworzyć dla siebie nieistniejący świat i próbuje w nim żyć, wymyślając własne zasady, prawa, a nawet rytuały, które pozwolą mu zachować młodość. Czasami pasja do chirurgii plastycznej, lęk przed przybraniem na wadze, niekończące się diety i wizyty u kosmetologów to także rytualne działanie powstające pod wpływem lęku przed starzeniem się.
Tylko psychoterapeuta lub psycholog może udzielić pomocy w leczeniu gerontofobii, a terminowe zwrócenie się do wybranego specjalisty pozwoli pozbyć się lęku przed starzeniem się i prowadzić intensywne życie.
