„Słowo nie jest wróblem, jak wyleci, nie złapiesz” - ile sensu ma ta ludowa mądrość! Z pewnością każda osoba, przynajmniej czasami, musiała gorzko żałować, że nie może się powstrzymać, nie milczeć w tej czy innej sytuacji. Ktoś poniewczasie się usprawiedliwia, mówią, jestem hetero z natury, przywykłem do obcinania „łona prawdy”! Otóż dla wielu pań samo przynależność do „słabszej płci” jest jak odpust. Powiedzmy, wszyscy wiedzą, że kobiety nie wiedzą, jak trzymać buzię na kłódkę. Jak więc nauczyć się powstrzymywać język?
Instrukcje
Krok 1
Jak najczęściej przypominaj sobie przysłowia i powiedzenia o korzyściach płynących z rozsądnego milczenia. „Słowo jest srebrem, milczenie jest złotem”, „Nie na próżno człowiek ma dwoje uszu i tylko jedne usta”, „Gapuła to dar niebios dla szpiega” itp. Trzeba nauczyć się powściągliwości. Oczywiście nie jest to łatwe, zwłaszcza dla ludzi towarzyskich, emocjonalnych. Dosłownie „pękają” chęcią rozmowy i to na prawie każdy temat, nawet taki, którego w ogóle nie rozumieją. Niemniej jednak musisz popracować nad sobą.
Krok 2
Istnieją odpowiednie metody autohipnozy. Spróbuj przypomnieć sobie czasy, kiedy denerwował cię jakiś niespokojny gaduła, który opowiadał najprawdziwsze bzdury. Pomyśl, bo w oczach innych możesz wyglądać dokładnie jak taka gaduła. Oprzyj się pokusie usprawiedliwienia się, oświadczając: „Ale on powiedział bzdury, a ja mówię tylko mądre słowa!” Uwierz mi, nie zawsze tak jest.
Krok 3
Naucz się rozmawiać z samym sobą. Wiele osób jest nadmiernie gadatliwych właśnie dlatego, że nie mogą zatrzymać informacji „dla siebie”, dla nich to tylko udręka. Jeśli nie ma wokół ciebie ludzi, możesz mówić głośno, lepiej półgłosem.
Krok 4
Jeśli jesteś w firmie i chcesz w sposób niekontrolowany interweniować w rozmowie, wyrażaj swój punkt widzenia, spróbuj wypowiedzieć przynajmniej część swoich uwag w myślach. Uwierz mi, to wcale nie jest wskaźnik zaburzeń psychicznych, jak wielu błędnie wierzy.
Krok 5
Spróbuj znaleźć dla siebie hobby. Dlaczego na przykład wiele babć emerytów jest tak niepohamowanych gadatliwych? Tak, po prostu mają dużo wolnego czasu, którego nie wiedzą, co robić. Kiedy ktoś coś robi (zwłaszcza jeśli ta czynność wymaga uwagi, koncentracji), po prostu nie ma czasu na rozmowę. Jego ręce i głowa pracują, a nie język.
