W psychologii odnotowuje się dwa typy osobowości - ekstrawertyczną i introwertyczną. Pierwsza skierowana jest na zewnątrz, na interakcję z ludźmi. Drugi jest zasadniczo inny: jego działalność skierowana jest do wewnątrz i skupia się na refleksji i wyobraźni. Czym jest ta tajemnicza istota - introwertyk?
Introwertyk najlepiej czuje się sam. Ma skłonność do wewnętrznych uczuć, marzeń. Na zewnątrz może wydawać się niepewny i pasywny. W rzeczywistości cechuje go głęboka refleksja, a jego aktywność przejawia się w intelektualnych poszukiwaniach, a nie w działaniu. Najczęściej przedłużająca się komunikacja z innymi przeradza się w prawdziwy stres dla introwertyka, więc lepiej dla niego pracować sam. Tacy ludzie są doskonałymi pisarzami, badaczami, naukowcami, podróżnikami.
Z reguły introwertyk jest punktualny, a nawet pedantyczny. Charakteryzuje go powściągliwość, roztropność i lakonizm. Jeśli introwertyk myśli, że nie ma nic do powiedzenia, zachowa milczenie i nie będzie kontynuował rozmowy. Introwertyk nie lubi tracić czasu na wymienianie uprzejmości i kłanianie się, więc może to wydawać się niegrzeczne. W komunikacji ceni naturalność i uczciwość. Często jest to niemożliwe, a przystosowanie się do innych ludzi jest niezwykle męczące dla introwertyka.
Introwertyk unika demonstracyjnych zachowań, dlatego często uważany jest za nieśmiałego. Ale nie boi się ludzi. Potrzebuje powodu do kontaktu. Nie szuka komunikacji dla samej komunikacji. Introwertykowi nie jest łatwo zaprzyjaźnić się, ale jeśli uważa kogoś za bliską osobę, staje się jego najwierniejszym sojusznikiem. Introwertyk chwyta w locie nowe informacje. Uwielbia rozwiązywać trudne problemy i chętnie dzieli się swoimi odkryciami z dobrym przyjacielem.
Introwertyk to do głębi indywidualista. Nie stara się myśleć i działać jak wszyscy inni i podejmuje decyzje na podstawie własnej wizji sytuacji, a nie ogólnie przyjętej opinii. Z tego powodu inni czasami uważają go za dziwnego. Idea rozrywki introwertyka często różni się od opinii innych ludzi. To, co jest dla nich nudne, przynosi introwertykowi przyjemność i radość. Nie potrzebuje adrenaliny i dreszczyku emocji. Będąc w gąszczu rzeczy, introwertyk częściej zamyka się w sobie.
Strategia zachowania introwertyka
Osoba, która nie rozumie introwertyka, chętnie przypisuje swoje zachowanie obrzydliwemu charakterowi, ekscentryczności i niechęci do ludzi. Ale nie możesz go winić za brak komunikacji. Najważniejsze, żeby nie zapominać, że nie stajesz się introwertykiem, oni się rodzą. Nie da się przerobić introwertyka i nie ma takiej potrzeby. Komunikując się z introwertykiem, nie powinieneś być wobec niego nachalny i wzywać do szczerej rozmowy. Powinieneś okazywać mu zainteresowanie i współczucie, zadawać pytania, ale bez fanatyzmu. Sformułowanie odpowiedzi często zajmuje introwertykowi trochę czasu, a milczenie z jego strony nie oznacza, że wycofuje się z rozmowy.
Introwertyk to osoba wrażliwa. Ostro odczuwa niezrozumienie i potępienie innych i może się tym martwić przez długi czas. Może nie pokaże swojego umysłu, ale w środku przeżyje prawdziwą burzę emocjonalną, która na długo pozostawi ślad w jego duszy. Introwertyka można łatwo wyobcować, zakłócając jego osobistą przestrzeń i codzienną rutynę. Nie należy spieszyć się do niego bez ostrzeżenia lub żądać skoku z miejsca bez wcześniejszego przygotowania.
