Konflikt, z punktu widzenia psychologów, to niedopasowanie i zderzenie opinii, poglądów, stereotypów. W rezultacie między ludźmi pojawiają się negatywne i negatywne emocje, które wywołują gniew, nienawiść. Dlaczego powstają sytuacje konfliktowe?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, użyj porównania, może nie do końca poprawnego, ale przenośnego. Dlaczego płonie ogień? Po pierwsze, absolutnie konieczne jest, aby było paliwo, czyli materiał palny. Po drugie, wysoka temperatura, aby „rozpocząć” początkową reakcję utleniania, a potem sama się toczy. Wreszcie po trzecie, należy upewnić się, że woda nie spadnie na płonący płomień, w przeciwnym razie zgaśnie.
W Twojej sytuacji (warunki wstępne, powstanie i rozwój konfliktu) „materiał palny” będzie służył jako starcie lub po prostu niedopasowanie interesów, poglądów, przyzwyczajeń skonfliktowanych stron. Natura ludzka jest taka, że to jego poglądy i nawyki uważa za poprawne i najbardziej naturalne. Dlatego w obliczu innego punktu widzenia na daną kwestię, problem, często instynktownie traktuje to jako wyzwanie, atak skierowany przeciwko niemu osobiście. Nie trzeba dodawać, że przeciwnik może zachowywać się w ten sam sposób. W takim przypadku „zagrożenie pożarowe” gwałtownie wzrasta.
Otóż rolę samego wybuchu, który daje wysoką temperaturę, odgrywa tzw. „generator konfliktu”, czyli nieostrożne lub szorstkie słowo, lekceważący gest, uśmiech lub demonstracyjna cisza. Oczywiście wcale nie jest konieczne, aby jeden z wymienionych czynników (a nawet cała seria) z pewnością wywołał konflikt, podobni do tego błysku lub palca pociągającego za spust. W niektórych przypadkach konfliktu można uniknąć. Ale prędzej czy później wybuchnie.
Teraz, jeśli chodzi o warunki sprzyjające intensyfikacji i narastaniu konfliktu, który się pojawił. Jeśli strona, przeciwko której skierowane było ostre słowo, pogardliwe spojrzenie lub gest, uśmiech itp., wykazuje cierpliwość, hojność, powstrzymuje się przed odwetowym atakiem w tym samym duchu, a tym bardziej stara się przetłumaczyć początek konfliktu w żart, wtedy ona z blaskiem zagra rolę wody, gasząc płonący płomień. Niestety zdarza się to bardzo rzadko. Natura ludzka jest taka, że ci, którzy uważają się za obrażonych (tym bardziej obrażonych), w 99% przypadków będą chcieli odpłacić sprawcy „taką samą monetą”. I jeszcze bardziej „ciężki”. Jednocześnie często kieruje się zasadą: „Najlepszą obroną jest atak”. Słowo w słowo, a teraz płonie gorący ogień konfliktu na pełną skalę. Z wzajemnymi obelgami i osobistą komunikacją. Cóż, jeśli nie dojdzie do napaści! Ale i tak zepsuty nastrój jest gwarantowany.
Dlatego bez względu na to, jak trudne jest to, nadal musisz zatrzymać się na czas. Pamiętaj, że każdemu pożarowi łatwiej zapobiegać niż gasić.
