Niewiele osób łatwo podejmuje decyzję o rzuceniu palenia. Oprócz walki z samym nałogiem palacz musi opierać się środowisku byłych ludzi o podobnych poglądach – palących kolegów. A jeśli łatwiej odmówić sobie papierosa w domu, niż przegapić kolejną przerwę na papierosa w pracy, czas zacząć podejmować radykalne działania.
Nie pal przede mną, proszę
Przerwy na dym w pracy przypominają krótkie spotkania. Przy papierosie koledzy często wymieniają się informacjami, omawiają chwile pracy i nie zawsze wszystko sprowadza się do pustych plotek. Dlatego palaczowi trudno jest raz na zawsze zrezygnować z przerw na palenie. Rzeczywiście, oprócz dawki nikotyny pozbawiony jest źródła informacji.
Mała sztuczka korporacyjna pozwala przezwyciężyć strach przed pozostawaniem w izolacji informacyjnej. Przerwy na dym należy stopniowo zastępować herbatą lub innymi pięciominutowymi przerwami biznesowymi. W końcu nie wszyscy byli palacze o podobnych poglądach są cennymi informatorami. Ważne jest, aby wybrać tych uczestników przepływu pracy, którzy są ważni dla osiągnięcia wyników w pracy. Jeśli chcesz dowiedzieć się od nich ważnych informacji, lepiej wrócić do pracy, niż ciągle pompować swoje ciało nikotyną w nadziei na nawiązanie interakcji.
To samo dotyczy relacji z kierownictwem. Zbliżanie się do reżysera palenia na podstawie jednoczącego nałogu to krucha i wątpliwa ścieżka kariery. Dla osoby decydującej się na rzucenie palenia te strategie nie są odpowiednie. Wiedząc, że pracownik rzucił palenie, dla kierownictwa cierpiącego na uzależnienie od nikotyny taka cecha, lepsza niż jakiekolwiek CV, będzie wskazywać na wysokie cechy wolicjonalne podwładnego.
Kpiny sceptyków - w popielniczce
W każdym zespole z pewnością są sceptycy, którzy kwestionują wolicjonalne cechy kolegi rzucającego palenie. Takie zaprzeczenia mogą zdusić morale, a ich wyniosłe dowcipy mogą sprowokować pierwszy od dłuższego czasu zryw. Aby uchronić się przed ich negatywnym sceptycyzmem, ważne jest ustanowienie barier korporacyjnych:
- Mów mniej o sprawach osobistych i ogranicz wszystkie rozmowy do omówienia kwestii biznesowych. Gdy tylko dochodzi do tematu palenia, ważne jest, aby mieć czas na przeniesienie dialogu na działający kanał - „Istnieją znacznie ważniejsze kwestie niż moja walka z papierosami. Jak postępują prace nad raportem kwartalnym?”
- jeśli sceptyk pali, lepiej odeprzeć opowieści o pozytywnych konsekwencjach rzucenia palenia – łatwiejszym oddychaniu, poprawie wydajności i świeżym oddechu. Zazwyczaj takie rozmowy szybko podważają zapał sceptyków do wykonywania dokuczliwych ataków.
- jeśli sceptyk od czasu do czasu wzywa do przerwy na papierosa, powinieneś wyraźnie poinformować go, że powinien znaleźć innego partnera w palarni.
Ostatecznie każdy sceptyk może stać się osobą o podobnych poglądach. Mała dyskusja na temat niebezpieczeństw związanych z paleniem i śnieżnobiały uśmiech koleżanki, która poradziła sobie z nałogiem, może być początkiem nowej korporacyjnej mody. Często tak się dzieje.
Na imprezie firmowej
Najniebezpieczniejszymi wydarzeniami dla odchodzącego członka grupy są imprezy firmowe. Nieformalne otoczenie nie pozwala na sprowadzenie całej komunikacji do interakcji biznesowych, a palacze mogą bez ograniczeń odchodzić od stołu na kolejną przerwę nikotynową. Pomijanie papierosa z kolegami to poważna pokusa, której podwójnie trudno się oprzeć pijąc alkohol.
Dlatego jeśli morale nie jest tak silne i jest zrozumienie, że trudno będzie poradzić sobie z pokusą na imprezie firmowej, lepiej całkowicie pominąć to wydarzenie. W przypadku, gdy nie można przegapić wakacji, możesz odmówić picia alkoholu lub łykać i spróbować jak najszybciej opuścić wakacje. Niestety, walka z zespołem odstawienia nikotyny na początku wymaga takich poświęceń ze względu na efekt końcowy.
Jeśli w drużynie są sojusznicy, którzy również są w stanie wycofywania papierosów, ważna jest współpraca z nimi i siedzenie przy stole obok nich. Groźba stania się obiektem ich wyrzutów będzie służyła jako czynnik ochronny przed pokusą przeoczenia kilku zaciągnięć.
