Zdarza się, że podwyższony sentymentalizm jest wrodzoną cechą człowieka, ale nie zdarza się to często. Z reguły nadmierna wrażliwość wskazuje na pewną patologię, zwłaszcza jeśli obserwuje się takie objawy, jak płaczliwość, bezsenność, obniżony nastrój i utrata siły. Podsumowując, może to oznaczać depresję lub przepracowanie spowodowane tłumieniem emocji. Z takim sentymentalizmem można sobie poradzić całkiem skutecznie.
Instrukcje
Krok 1
Zwiększona sentymentalność pojawia się, gdy osoba musi przez długi czas tłumić swoje uczucia. Na przykład, jeśli jesteś zmuszony znaleźć się w sytuacji, w której okazywanie emocji jest uważane za słabość, spróbujesz zachować swoją „kamienną twarz”. Ale nie da się powstrzymać własnych uczuć przez długi czas, prędzej czy później doprowadzi to do tego, że będą próbować wydostać się przez pierwszy „zawór”, który się pojawi, którym może być każdy drobiazg. Dlatego ataki sentymentalizmu mogą być nagłe, spowodowane nawet zupełnie nieistotnymi rzeczami. Im bardziej tłumisz swoje uczucia, tym częściej potrzebują ujścia.
Krok 2
Staraj się być ze sobą szczery. Czy jest coś, czego zabraniasz sobie czuć? Czy ciągle popadasz w sytuację, w której musisz wyglądać jak ktoś, kim nie jesteś? Oczywiście najskuteczniejszym sposobem byłoby staranie się unikać takich sytuacji i zachowywać się naturalnie w życiu. Ale nie zawsze jest to możliwe.
Krok 3
Aby dać swoim uczuciom kontrolowane ujście, spróbuj rozpocząć jedno proste ćwiczenie. Jak najczęściej, nie mniej niż dziesięć, a najlepiej około dwadzieścia razy dziennie, zatrzymaj się i zadaj sobie pytanie: „jak się teraz czuję?”, zacznij od zadania sobie pytania już teraz. Przejrzyj swoje uczucia i doznania wewnętrzne. Zwróć uwagę nie tylko na najważniejsze i najsilniejsze emocje, które Cię przytłaczają, ale także na drobne niuanse i niuanse uczuć. Najlepiej zapisywać to, gdziekolwiek jesteś, na przykład notatki w telefonie. Rób to przez tydzień.
Krok 4
W kilku słowach opiszesz swoje uczucia. Zwykle jest ich nie więcej niż dwa tuziny. Wyzwaniem na przyszły tydzień jest co najmniej podwojenie liczby terminów opisowych. Opisz swoje uczucia tak dokładnie, jak to możliwe. Używaj synonimów, metafor, używaj słów „obcy” do uczuć, jeśli dokładnie opisują twój stan. Na przykład „zmęczona jak stara cegła”, „inspirowana jak balon” i tak dalej.
Krok 5
W trzecim tygodniu nie tylko zadaj sobie pytanie o uczucia, ale także spróbuj uważniej przyjrzeć się ludziom wokół ciebie i zastanów się, jak się czują. Możesz zapytać o to swoich najbliższych. Oczywiście na początku ludzie będą zaskoczeni, ale może później zaakceptują twoją grę. Szczególnie chętnie i ciekawie odpowiadają dzieci. Poszerzy to również twoje słownictwo emocjonalne.
Krok 6
Wykonuj wszystkie te ćwiczenia bez przerwy. Co dwa tygodnie napisz „raport”, w którym będziesz musiał zapisać zmiany, które ci się przydarzają. Będzie to nie tylko interesujące, ale także otworzy oczy na pozytywne zmiany w Twoim samopoczuciu, których mogłeś nie zauważyć w inny sposób.
