Śmierć bliskiej osoby zawsze jest szokiem, nawet jeśli nie była nieoczekiwana. Minie dużo czasu, zanim ból po ciężkiej stracie ustąpi i pozwoli Ci wrócić do normalnego życia. Ludzie ponoszą straty na różne sposoby. Ktoś szybko opamięta się, a ktoś nawet latami nie może złagodzić melancholii i bólu.
Instrukcje
Krok 1
Najbardziej tajemniczą stroną ludzkiego życia jest śmierć. Utrata bliskich daje poczucie bycia wybitym z ziemi. Wydawać by się mogło, że życie jest doszczętnie zniszczone i straciło wszelki sens. Cierpienie wydaje się nie do zniesienia. To żal zmarłej ukochanej osoby, użalanie się nad sobą, poczucie samotności i beznadziejności. Poczucie winy, niemożność odwrócenia zegara i bezradność z powodu myśli, że nic nie da się naprawić, często całkowicie rujnują życie kogoś, kto znajduje się w podobnej sytuacji.
Krok 2
Nie można pogodzić się z myślą o stracie i trzeba zdać sobie sprawę, że miesiące, a może lata muszą minąć, aby ból psychiczny przestał być tak dotkliwy. Pogrzeb i pożegnanie zmarłego nie dają nikomu prawa do zakończenia własnego życia. Dusza zmarłego potrzebuje wsparcia, a czuła pamięć o nim nie powinna zaginąć pod wpływem rozpaczy i depresji. Akceptacja śmierci nie oznacza zapomnienia i braku doświadczenia. Nie powinieneś powstrzymywać łez i ukrywać, jak ciężkie i nieznośne są twoje uczucia przed innymi. Smutek jest czymś naturalnym, ból trzeba przeżyć, aby sobie z nim poradzić, przyzwyczaić się do niego i odzyskać utraconą równowagę.
Krok 3
Rady, aby „trzymać się” i „trzymać się” nie oznaczają, że smutek musi być wpędzony głęboko w duszę. Wspomnienia bliskiej osoby i opowieści o nim nie świadczą o słabości ducha, nawet jeśli towarzyszą im łzy. Emocje powinny być wyrzucane, umiejętność mówienia najlepiej w tym pomaga. Powstrzymywanie emocjonalnych przejawów żalu może prowadzić do przedłużającej się depresji. Jeśli po 3-4 miesiącach od pogrzebu stan nie ulegnie poprawie, warto zwrócić się o pomoc do praktycznego psychologa. Nie nadużywaj środków uspokajających. Stłumiony przez nie ból nasila się, gdy działanie leku dobiega końca.
Krok 4
Próba pogrążania się w żałobie, skoncentrowania się na stracie i wycofania się w siebie prowadzi nie tylko do problemów ze zdrowiem fizycznym i psychicznym. Opuszczenie normalnego życia sprawia, że przyjaciele i krewni martwią się i martwią, mogą komplikować relacje wewnątrzrodzinne. Nie zapomnij o ludziach, którzy żyją i są bliscy. Nie należy ich pozbawiać miłości i troski. Nawet jeśli ból straty jest nie do zniesienia, musisz zebrać wszystkie siły psychiczne i starać się nie unikać komunikowania się z rodziną. Nawet w takiej sytuacji nie możesz myśleć tylko o sobie. Pozwól sobie na wsparcie, jest to konieczne nie tylko dla Ciebie, ale także dla Twojej rodziny.
