Problemy psychologiczne często opierają się na naszych kompleksach. Uwolnienie się od niepewności i stanie się sobą, sobą "prawdziwym" - główny krok w rozwiązywaniu problemów psychologicznych.
Niezbędny
chęć pozbycia się niepewności, chęć zmiany siebie
Instrukcje
Krok 1
Musimy porozmawiać o tym, jakie zmartwienia. Problem psychologiczny może wywołać poczucie wstydu z powodu wyglądu, bogactwa, inteligencji itp. W takim przypadku osoba jest przekonana, że źle o niej pomyśli, zostanie potępiona lub odgrodzona od niego. „Właściciel” problemu psychologicznego wyobraża sobie nieprzyjemne scenariusze rozwoju wydarzeń i bez testowania ich w praktyce zaczyna być skryty. Wyobraża sobie zachowanie innych wobec siebie, aby usprawiedliwić, a nawet utrzymać swoją niezręczność. W takiej sytuacji nie musisz wymyślać wymówek, ale wyznaj swój strach. Ważne jest, aby porozmawiać o tym, co cię martwi – i to nie tylko z jednym najbliższym przyjacielem. Okazuje się, że wielu jest gotowych cię wysłuchać, a nie wydawać „werdyktu”. W skrajnych przypadkach możesz zacząć mówić o swoim odrzuceniu siebie na sesjach psychoterapii grupowej. Na początku najważniejsze jest wyrzucenie nagromadzonych emocji i podążanie za percepcją publiczności. Być może mają podobne problemy.
Krok 2
Konieczne jest działanie, aby pozbyć się problemu psychologicznego. Kiedy człowiek czegoś w sobie nie lubi, stara się w jakiś sposób zrekompensować tę rzeczywistą lub fikcyjną wadę. Na przykład ktoś, kto sam sobie wydaje się brzydki, ze wszystkich sił będzie starał się błyszczeć intelektem wszędzie. Tak więc osoba cierpi mniej - ale problem psychologiczny pozostaje! Spróbuj zrobić coś przeciwnego. Czy czujesz, że nie możesz mówić publicznie? Przygotuj się i zabierz głos na spotkaniu. Czy tańczysz niezręcznie? Zapisz się do studia tańca. Jednocześnie powinieneś zobaczyć szczegółowo obraz siebie, który osiągnął sukces. Odtwórz w głowie „film” o swoich przyszłych osiągnięciach.
Krok 3
Miłość jest ważna!Osoba z problemem psychicznym jest uratowana od miłości. Jeśli kogoś lubi, najprawdopodobniej całkowicie przestanie komunikować się z obiektem sympatii, ponieważ jest pewien, że i tak go odrzuci. A jeśli zacznie związek, to dla zachowania negatywnego obrazu siebie zdewaluuje swoją ukochaną: „Kim on jest, skoro udało mu się zainteresować mną?” Ale miłość może „wyleczyć” miłość psychologiczną z miłości: tak możesz poczuć się osobą silną i odważną, zdolną przenosić góry dla dobra partnera. Warto odkryć swoje pragnienie i zaakceptować pragnienie drugiego skierowane do Ciebie. Nie zadawaj boleśnie pytania: „Czy on bardzo mnie lubi?” Lepiej byłoby spokojnie zadać sobie pytanie: „Czy jestem z nim dobry?”
