W ramach syndromu wypalenia zakłada się wniosek - wypalony w miejscu pracy! Większość „pracoholików” stale doświadcza tego syndromu, z którym niestety nie każdy może sobie poradzić samodzielnie.
Zespół spalania jest tradycyjnie powszechny dla wszystkich i przejawia się w następujący sposób:
1) Początek zmęczenia i natychmiastowe zmęczenie;
2) Utrata chęci do pracy, w tym obowiązków, które wcześniej wydawały się konieczne i interesujące;
3) Nudność uzyskiwania satysfakcji z procesu pracy;
4) Wzrost masy ciała;
5) Zwiększona potrzeba palenia, mocnych napojów, hazardu, seksu i nieplanowanych kosztów finansowych;
6) Częste zawroty głowy, ból pleców i klatki piersiowej;
7) Zły i niepokojący sen;
8) Powolne i niskiej jakości wykonywanie zadań, które wcześniej były wykonywane szybko i bez większych trudności;
9) ciężka drażliwość;
10) Pojawienie się poczucia samotności i rozczarowania wszystkim.
Zespół tradycyjnie zaczyna się od zmęczenia i wyczerpania. Trudno go wyśledzić na wczesnym etapie i zwrócić się o pomoc do lekarza.
Kto najprawdopodobniej cierpi na syndrom wypalenia? Przede wszystkim jest to grupa sektora usług, następnie pracowników biurowych (z reguły jest to obserwowane wśród menedżerów) i oczywiście zawodów kreatywnych i gospodyń domowych. Wszystkie powyższe grupy osób z zawyżonymi roszczeniami w stosunku do siebie, stawiając sobie najtrudniejsze zadania, od których zależy samoocena, i ostatecznie zdając sobie sprawę, że ten zasób nie wystarczy. Co możesz zrobić, aby nie stać się zakładnikiem własnej pracy? Oczywiście przy zaawansowanym stadium zespołu niewątpliwie pomoże tylko pomoc psychoterapeuty.
Podczas leczenia zespołu należy podjąć następujące kroki.
1) Dowiedz się, które cele są dla Ciebie osobiste, a które narzuca otaczające Cię społeczeństwo. Postaw niepotrzebne cele na drugim planie lub całkowicie o nich zapomnij i skup się tylko na celach osobistych.
2) Musisz nauczyć się szanować przede wszystkim własne cele i pragnienia. Powinieneś kochać siebie takim, jakim jesteś, a nie takim, jakim starasz się stać w przyszłości. Niezbędne jest poczucie, że dla otaczających Cię ludzi są cenne nie tylko ze względu na własne osiągnięcia zawodowe. Upewnij się, że krewni i przyjaciele zaczną cię kochać i szanować nawet przy braku jakichkolwiek sukcesów i osiągnięć, ponieważ dlatego są bliscy i przyjaciele. Musisz przestać w zależności od aprobaty innych.
3) Konieczne jest właściwe wykorzystanie czasu i łączenie pracy z odpoczynkiem. Bardzo ważne jest, aby włączyć czas i poruszać się w różnych kierunkach, nie powinieneś być sam.
